Περσική ποίηση

Η περσική ποίηση είναι ένα από τα διπλά είδη λόγου και είναι αντίθετη με την πεζογραφία. Η ποίηση θεωρείται ως ένας στοχαστικός λόγος με μέτρο και μερικές φορές ομοιοκαταληξία ως σύνθεση λέξεων στην οποία χρησιμοποιείται ένα είδος μέτρου.

Η περσική ποίηση έχει διάφορα είδη:

Η αρχαία περσική ποίηση χωρίζεται στα ακόλουθα είδη ως προς τη δομή και τα εργαλεία που χρησιμοποιεί :

1- δίστιχο, 2- ωδή, 3- σονέτο, ـ4- στάντζα, 5- σύνθεση, 6-στροφή, 7- ομοιοκαταληξία, ـ8 κουαρτέτο, 9- τρίστιχο και 10- ελεγειακό δίστιχο, και σε ότι αφορά το σκοπό για τον οποίον γράφονται διακρίνουμε διαφορετικά είδη.

Υπάρχουν και άλλα τμήματα στην περσική λογοτεχνία για την ποίηση, όπως το τραγούδι, η μπαλάντα, ο ύμνος, το άσμα, το chakameh, το ελεγειακό, η έμπνευση, η παροιμία και τα ρητά.

Οι ποιητές της κλασικής ποίησης είναι οι Σααντί, Φερντοσί, Χαφέζ, Χαγιάμ, Ρουμί και δεκάδες άλλοι διάσημοι ποιητές. Στη σύγχρονη περίοδο, που ιδρύθηκε από τον Nima Yoshij, η περσική ποίηση έγινε γνωστή ως Νέα Ποίηση με μικρές αλλαγές στο μέτρο και την ομοιοκαταληξία. Ποιητές όπως οι Tavalli, Ebtehaj, Akhavan Sales, Sohrab Sepehri και πολλοί άλλοι συγκαταλέγονται στους ποιητές αυτού του είδους ποίησης.

Την περίοδο μετά την Ισλαμική Επανάσταση, η περσική ποίηση μπήκε επίσης σε μια νέα φάση. Ένα από τα χαρακτηριστικά της ποίησης αυτής της περιόδου είναι η ενασχόληση με νέες διαστάσεις της θρησκείας, την αυτοθυσία, το μαρτύριο και παρόμοια πράγματα. Η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ της ποίησης αυτής της περιόδου και της προηγούμενης περιόδου είναι η χρήση παλαιών περσικών μορφών, αν και ορισμένοι από τους νέους ποιητές της επανάστασης έγραψαν τα καλύτερα ποιήματά τους με τη μορφή νέας ποίησης. Ένα από τα επιτεύγματα της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν στον τομέα της λογοτεχνίας, ιδιαίτερα της ποίησης, είναι μια εξέλιξη που περιλαμβάνει τις σημασιολογικές πτυχές της ποίησης. Η ποίηση επηρεάστηκε ως καθρέφτης των εξελίξεων στη χώρα μετά τη νίκη της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν. Η ποίηση κατά τις δεκαετίες μετά την Ισλαμική Επανάσταση έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντανάκλαση των γεγονότων και στην έκφραση των κοινωνικών συνθηκών, και αυτή η εξέλιξη είναι σημαντική σε σύγκριση με την εποχή πριν από την Ισλαμική Επανάσταση του Ιράν.

Ανάμεσα στις διάσημες φυσιογνωμίες της ποίησης αυτής της περιόδου μπορούμε να αναφέρουμε τους: Ali Moallem, Ahmad Azizi, Qaisar Aminpour, Hossein Manzavi, Tahereh Saffarzadeh και Fatemeh Rakaei.