Μουσείο Εποχής Σιδήρου στην Ταμπρίζ: Ένα Ταξίδι σε Αρχαίο Νεκροταφείο.

Μουσείο Εποχής Σιδήρου στην Ταμπρίζ: Ένα Ταξίδι σε Αρχαία Νεκροταφεία

Στην Ταμπρίζ, έχουν δημιουργηθεί μουσεία για να εκθέσουν τις διάφορες πτυχές της χιλιάδων ετών ανθρώπινης ζωής στην περιοχή, και το Μουσείο Εποχής Σιδήρου είναι ένα από αυτά. Το μουσείο αυτό αποτελεί μια συλλογή από αρχαίους τάφους, και η επίσκεψη σε αυτό προσφέρει μια μοναδική εμπειρία ενός ιδιαίτερου και διαφορετικού περιβάλλοντος στους επισκέπτες. Το Μουσείο Εποχής Σιδήρου βρίσκεται κοντά στο Μπλε Τζαμί της Ταμπρίζ. Οι τάφοι και τα εκθέματα που παρουσιάζονται εκεί έχουν περίπου 3500 χρόνια ιστορίας και ανήκουν στην Εποχή του Σιδήρου. Για αυτό το λόγο, το μουσείο φέρει το όνομα «Μουσείο Εποχής Σιδήρου». Το μουσείο καταχωρήθηκε ως εθνικό μνημείο το 2000 μ.Χ. (1379 κατά το Ιρανικό ημερολόγιο) και η περίοδος αυτή εκτείνεται από το 1500 π.Χ. έως το 500 π.Χ.

Η Εποχή του Σιδήρου και τα Ιστορικά Χαρακτηριστικά της

Η Εποχή του Σιδήρου είναι η τρίτη και τελευταία περίοδος στην κατάταξη των προϊστορικών εποχών. Αυτή η περίοδος καλύπτει το χρονικό διάστημα από το 1500 π.Χ. έως το 500 π.Χ. Η μετατροπή του σιδήρου σε σίδηρο απαιτούσε σημαντική τεχνογνωσία λόγω της παρουσίας πολλών ακαθαρσιών. Αυτό το υλικό, εκτός από τη χρήση του στην κατασκευή, είχε επίσης ρόλο στην παραγωγή όπλων, οπότε η απόκτηση της τεχνογνωσίας επεξεργασίας του σιδήρου και κατασκευής σιδηρικών εργαλείων θεωρούνταν σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη και άσκηση εξουσίας στις αρχαίες κυβερνήσεις.

Η Εμφάνιση του Μουσείου Εποχής Σιδήρου στην Ταμπρίζ

Το 1997 μ.Χ. (1376 κατά το Ιρανικό ημερολόγιο), κατά τη διάρκεια ανασκαφικών εργασιών, ανακαλύφθηκαν 38 αρχαίοι τάφοι. Το 2006 μ.Χ. (1385 κατά το Ιρανικό ημερολόγιο) άρχισαν οι εργασίες κατασκευής του Μουσείου Εποχής Σιδήρου ως το πρώτο υπαίθριο μουσείο του Ιράν και ένα χρόνο αργότερα άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό.

Οι τάφοι είναι θαμμένοι σε μια λοφοπλαγιά, με αποτέλεσμα το βάθος των τάφων να διαφέρει. Ο σχεδιασμός του μουσείου είναι τέτοιος ώστε ο διάδρομος των επισκεπτών να βρίσκεται χαμηλότερα από το σημείο ταφής, καθιστώντας την παρατήρηση των λειψάνων ευκολότερη.

Η είσοδος στο μουσείο γίνεται μέσω μιας μικρής πόρτας, και κατόπιν, διάφορες σκάλες οδηγούν τους επισκέπτες στο κύριο μέρος του μουσείου. Ο χώρος του μουσείου βρίσκεται 8 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης και έχει σκοτεινό χαρακτήρα, με μικρές ξύλινες σκάλες και τοίχους από λάσπη. Ο αέρας στο μουσείο είναι υγρός λόγω της γειτνίασης με ποτάμι, και έχουν εγκατασταθεί διάφορα συστήματα αερισμού για τη μείωση της υγρασίας.

Τμήματα του Μουσείου Εποχής Σιδήρου στην Ταμπρίζ

Το πρώτο τμήμα του μουσείου περιλαμβάνει τους ανακαλυφθέντες τάφους. Οι ειδικοί έχουν προσδιορίσει την ηλικία και το φύλο κάθε ατόμου που έχει ταφεί και έχουν καταχωρίσει τις πληροφορίες αυτές δίπλα από κάθε τάφο. Ένα από τα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά των τάφων είναι η θέση των σωμάτων. Οι άνθρωποι της εποχής πίστευαν ότι οι νεκροί πρέπει να ταφούν με τον ίδιο τρόπο που γεννήθηκαν, και γι' αυτό τα έθαβαν στην εμβρυϊκή στάση. Μοναδικό είναι ότι ένα από τα σώματα δεν ήταν θαμμένο με αυτόν τον τρόπο, και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό το σώμα δεν είχε την απαραίτητη ευλυγισία για να ταφεί με αυτόν τον τρόπο. Οι τάφοι των βρεφών είναι απλοί και μικρού μεγέθους, ενώ οι τάφοι των εφήβων έχουν τετράγωνο σχήμα. Οι περισσότεροι τάφοι ανήκουν σε άτομα νεαρής ηλικίας.

Σε άλλο τμήμα του μουσείου εκτίθενται αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών των τάφων. Τα περισσότερα από αυτά τα αντικείμενα είναι κεραμικά που είχαν θαφτεί μαζί με τα σώματα. Κάθε τάφος περιείχε ειδικά αντικείμενα ανάλογα με το άτομο που είχε θαφτεί εκεί, όπως παιχνίδια για τα παιδιά, κοσμήματα για τις γυναίκες και πολεμικά εργαλεία για τους άντρες. Συνήθως, οι πιο εύποροι είχαν περισσότερα αντικείμενα θαμμένα μαζί τους.

Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες θάβονταν στην αριστερή πλευρά και οι άντρες στη δεξιά, τα πρόσωπα όλων των σωμάτων είναι στραμμένα προς το βορρά. Αυτή η ταφή αντανακλά τις πεποιθήσεις των ανθρώπων της εποχής για την πίστη στον μιθραϊσμό (την πίστη στον θεό Μίθρα). Οι τοίχοι γύρω από τα σώματα είναι χτισμένοι με τρόπο που ίσως συμβολίζει τη μήτρα της μητέρας. Τα ευρήματα από τους τάφους οδήγησαν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον κάποια από τα σώματα ανήκαν σε νομαδικούς πληθυσμούς και τα σώματά τους, αφού είχαν ταφεί σε άλλες περιοχές, μεταφέρθηκαν εδώ. Μερικά από τα σώματα έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές κατά τη διάρκεια της μετακίνησης, αλλά η αλλαγή τοποθεσίας δείχνει τη σπουδαιότητα αυτού του χώρου για τους ανθρώπους της εποχής.