Αμπαρκούχ, μια ιστορική πόλη ανάμεσα στις Γιαζντ, Σιράζ και Ισφαχάν

Αμπαρκούχ: μια ιστορική πόλη στη μέση των Γιαζντ, Σιράζ και Ισφαχάν

Το Αμπαρκούχ, που θεωρείται μία από τις πρότυπες ιστορικές πόλεις του Ιράν, βρίσκεται σε υψόμετρο 1.510 μέτρων πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Η γεωγραφική του θέση ανάμεσα στις τρεις ιστορικές επαρχίες Φαρς, Ισφαχάν και Γιαζντ του προσδίδει ιδιαίτερη σημασία. Σήμερα, το Αμπαρκούχ αποτελεί επαρχία της Γιαζντ, αλλά λόγω της στρατηγικής του θέσης, κατά την ιστορία είχε ενίοτε ενταχθεί στην επαρχία Φαρς.

Το Αμπαρκούχ είναι μια ερημική πόλη με μέση ετήσια βροχόπτωση 75,3 χιλιοστά και ζεστό, ξηρό κλίμα. Τα σπίτια της είναι παραδοσιακά, χτισμένα κοντά το ένα στο άλλο, από πλίνθους και πηλό, με θόλους στις οροφές τους. Όπως πολλές άλλες πόλεις της Γιαζντ, η ζωή στο Αμπαρκούχ εξαρτιόταν από τα κανάτ. Υπάρχουν κανάτ στην περιοχή που ορισμένα χρονολογούνται πάνω από χίλια χρόνια και αρδεύουν τις αγροτικές εκτάσεις και τους καταπράσινους κήπους της πόλης.

Πρόσβαση στο Αμπαρκούχ

Η απόσταση οδικώς από το Αμπαρκούχ μέχρι την πόλη Γιαζντ είναι 150 χιλιόμετρα. Λόγω της θέσης του ανάμεσα σε Ισφαχάν, Γιαζντ και Σιράζ, η πόλη αποτελεί ιδανική στάση για ενδιάμεση επίσκεψη και για αξιοποίηση των ιστορικών της μνημείων. Η απόσταση από την Τεχεράνη είναι 740 χιλιόμετρα και το ταξίδι διαρκεί περίπου οκτώ ώρες οδικώς. Το Αμπαρκούχ δεν διαθέτει δικό του αεροδρόμιο, αλλά είναι δυνατή η πτήση μέχρι τη Γιαζντ και συνέχιση με αυτοκίνητο. Δεν υπάρχει επίσης απευθείας σιδηροδρομική σύνδεση· μπορεί κανείς να ταξιδέψει με τρένο μέχρι τη Γιαζντ.

Πληθυσμός και οικονομία

Το Αμπαρκούχ είναι μικρή πόλη με πληθυσμό άνω των 50.000 κατοίκων. Η ξηρασία και η μετανάστευση των κατοίκων από τα χωριά αυξάνουν τον πληθυσμό. Η γεωργία και η κτηνοτροφία αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας, αν και οι συνεχείς ξηρασίες έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Στην πόλη δραστηριοποιούνται επίσης βιομηχανίες σιδήρου και χάλυβα.

Ιστορία

Τα ιστορικά κείμενα δείχνουν ότι μέχρι τον 10ο αιώνα μ.Χ. η πόλη ανήκε στην επαρχία Κερμάν και στη συνέχεια εντάχθηκε στην επαρχία Φαρς. Η ακμή του Αμπαρκούχ τοποθετείται στην εποχή της δυναστείας των Αλ-Μπουγιέ (τέλη 10ου αιώνα μ.Χ.), όταν πολλά καραβάνια σταματούσαν εδώ στο δρόμο μεταξύ Γιαζντ, Ισφαχάν και Σιράζ.

Στον 11ο αιώνα, κτίστηκε τείχος για την ασφάλεια της πόλης. Μέχρι τον 12ο αιώνα, η πόλη άλλαζε αρκετές φορές χέρια μεταξύ τοπικών ηγεμόνων, αλλά κατά την περίοδο των Σελτζούκων (12ος αι.) ανέκαμψε και συνέχισε να αναπτύσσεται τους επόμενους αιώνες. Η εισβολή των Αφγανών το 1736 προκάλεσε σοβαρές καταστροφές. Η αστάθεια συνεχίστηκε μέχρι τον 20ο αιώνα. Παρά την ύπαρξη πολλών ιστορικών μνημείων, η πόλη σήμερα χρειάζεται περισσότερες υποδομές για τον τουρισμό.

Αξιοθέατα

Στην πόλη υπάρχουν περίπου 400 ιστορικά μνημεία, μερικά από τα οποία ξεχωρίζουν για την ιστορική και αρχιτεκτονική τους αξία.

Γκονμπαντ-Αλί (Θόλος Αλί)

Βρίσκεται στην περιφέρεια της πόλης, πάνω σε λόφο, και είναι εύκολα ορατό από το κέντρο. Χρονολογείται από την εποχή των Ντιλέμιων (11ος αι.) και θεωρείται ένα από τα παλαιότερα μνημεία ταφής στο Ιράν.

Μεγάλο Τζαμί του Αμπαρκούχ

Η κατασκευή του ανάγεται στον 14ο αιώνα, αν και τμήματα πιθανόν χτίστηκαν σε προγενέστερες εποχές.

Σπίτι Αγκάζαντε

Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του είναι ο διώροφος ανεμιστήρας (بادگیر), ύψους 18 μέτρων.

Ψυγείο Αγκάζαντε

Τα ψυγεία ήταν κτίσματα για τη διατήρηση του πάγου όλο τον χρόνο. Η αρχιτεκτονική τους ήταν τόσο ακριβής που μπορούσαν να διατηρήσουν τον πάγο ακόμα και στις πιο θερμές εποχές. Στο Αμπαρκούχ υπάρχουν επίσης τρία άλλα ψυγεία: Μπάρζαν, Χεκ και Μαριμάμπαντ.

Σπίτι Σολτ (Μουσείο Ανθρωπολογίας)

Χρονολογείται από την εποχή των Κατζάρ (19ος αι.).

Κέδρο του Αμπαρκούχ

Υπολογίζεται ότι είναι περίπου 4.500 ετών και θεωρείται ένα από τα παλαιότερα ζωντανά δέντρα στον κόσμο.

Χωριό Φαράγκε

Γνωστό για τις τελετές του Γκαντίρ. Η κύρια καλλιέργεια είναι το φιστίκι. Το εύκρατο κλίμα το καθιστά δημοφιλή προορισμό για θερινές διακοπές.

Χωριό Σαχρεσάμπ

Παλαιό χωριό με κάστρο, που σύμφωνα με τα στοιχεία χρησιμοποιούνταν για την ανατροφή αλόγων.

Περιοχή Όρος Αϊς-Αλί και Καφε Τάκισταν

Φυσικό βιότοπο στην καρδιά της ερήμου, με σημαντική χλωρίδα και πανίδα, καλύπτει περίπου 152.000 εκτάρια και αποτελεί φυσικό αξιοθέατο του Αμπαρκούχ.