Το σπίτι του Αρντουμπάρι, κέντρο φύλαξης πολύτιμων ιστορικών αρχείων της βορειοδυτικής Ιράν

Σε μια από τις κεντρικές περιοχές της πόλης Τεμπρίζ, υπάρχουν αρκετά ιστορικά σπίτια που μαζί σχηματίζουν ένα από τα πιο όμορφα και επισκέψιμα σημεία της πόλης. Το «Σπίτι Αρντουμπάρι», που σήμερα είναι γνωστό ως το «Εθνικό Αρχείο της Βορειοδυτικής Ιράν», είναι ένα από αυτά τα ιστορικά μνημεία. Το Δημαρχείο και η Πλατεία του Ρολογιού, το Μουσείο του Ουστάντ Σαχριάρ, το Τζαμί Καμπούντ και η ιστορική αγορά του Τεμπρίζ είναι μερικά από τα αξιοθέατα γύρω από το σπίτι Αρντουμπάρι.

Χαρακτηριστικά και αρχιτεκτονική του σπιτιού Αρντουμπάρι
Αυτό το κτίριο έχει περάσει πολλές περιόδους δόξας και πτώσης. Η κατασκευή του χρονολογείται από την περίοδο της Πρώτης Δυναστείας Πάχλεβι (αρχές του 20ού αιώνα). Το σπίτι χτίστηκε μεταξύ 1928 και 1931, παράλληλα με την κατασκευή του Δημαρχείου του Τεμπρίζ. Ο πρώτος ιδιοκτήτης ήταν ένας γιατρός με το όνομα Μουσί Μπιγκ, ο οποίος μετέτρεψε μέρος του σπιτιού σε κλινική για τη θεραπεία ασθενών. Με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το σπίτι μετατράπηκε σε προξενείο του Ιράκ, το οποίο έκλεισε μετά την κατάληψη του Τεμπρίζ από τις σοβιετικές δυνάμεις. Οι Ρώσοι εισήλθαν στην πόλη στις 26 Αυγούστου 1945, και κατά τη διάρκεια αυτής της κατοχής, ο Σαχ Ρεζά Πάχλεβι παραιτήθηκε και έφυγε από το Ιράν.

Χρόνια αργότερα, ένας ψυχίατρος με το όνομα Δρ. Αρντουμπάρι αγόρασε το σπίτι και το μετέτρεψε σε κλινική ψυχικών ασθενειών. Τη δεκαετία του 1970 το σπίτι έγινε τυπογραφείο, ενώ τη δεκαετία του 1990 παραχωρήθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Ιράν. Σήμερα, στο ιστορικό αυτό κτίριο φυλάσσονται πολύτιμα αρχεία, ανάμεσά τους και ένα έγγραφο από την εποχή του Σαχ Τεχμασπ (1514–1576), του δεύτερου Σαχ της δυναστείας των Σαφαβιδών, γνωστού για τις δεξιότητές του στην καλλιγραφία και τη ζωγραφική. Ο πόλεμος με την Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της βασιλείας του.

Μέρος του σπιτιού χρησιμοποιείται επίσης ως διοικητικά γραφεία. Η επίσκεψη στους εσωτερικούς χώρους επιτρέπεται μόνο με ραντεβού, αλλά οι περισσότεροι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν την εξωτερική όψη του κτιρίου.

Αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σπιτιού Αρντουμπάρι είναι η διαφορετική αρχιτεκτονική του. Σε αντίθεση με τα περισσότερα σπίτια της εποχής της Πρώτης Δυναστείας Πάχλεβι, αυτό το σπίτι είναι κατασκευασμένο από πέτρα και τούβλο, αποτελώντας ένα εξαιρετικό δείγμα πολυτελούς κατοικίας. Ο συνδυασμός των τούβλων με τις πέτρες (όπως η τραχύτη) δημιουργεί μια ιδιαίτερη αισθητική αρμονία. Οι πέτρες προέρχονται από το ορυχείο Σπραχούν του Τεμπρίζ.

Το σπίτι έχει τρεις ορόφους και συνολική επιφάνεια 1600 τετραγωνικών μέτρων. Ακολουθώντας το στυλ των παραδοσιακών ιρανικών σπιτιών, διαθέτει μια κεντρική αυλή, γύρω από την οποία είναι διατεταγμένα τα δωμάτια. Στην αυλή υπάρχουν κήποι με καρυδιές, μουριές και ροδακινιές. Ο σχεδιασμός των δωματίων εξασφαλίζει άφθονο φυσικό φως και θέα προς την αυλή. Τα ξύλινα καμάρωτα παράθυρα συνεισφέρουν στην ομοιομορφία και την ομορφιά της εξωτερικής όψης.

Η κοντινή απόσταση από την Πλατεία του Ρολογιού και το Δημαρχείο καθιστά το κτίριο εύκολα προσβάσιμο, με στάσεις λεωφορείων και μετρό ακριβώς εκεί.

Εθνική καταχώρηση
Το σπίτι Αρντουμπάρι καταχωρήθηκε ως εθνικό μνημείο το 1999.