«Η συνοικία Σανγκ Σιάχ της Σιράζ, μια γειτονιά γεμάτη με μοναδικά ιστορικά μνημεία»

Η συνοικία Σανγκ Σιάχ της Σιράζ – Μια συνοικία γεμάτη μοναδικά ιστορικά μνημεία

Η συνοικία Σανγκ Σιάχ θεωρείται μία από τις παλαιότερες συνοικίες της Σιράζ, που διατηρείται από την εποχή του Καρίμ Χαν Ζαντ (δεύτερο μισό του 18ου αιώνα) έως σήμερα. Την εποχή εκείνη, οι συνοικίες της Σιράζ ήταν μικρότερες σε έκταση, αλλά με τη συνεχή επέκταση της πόλης, η συνοικία Νταρμπ-ε Καζερούν συγχωνεύθηκε με τη συνοικία Σανγκ Σιάχ, δημιουργώντας τη σημερινή της μορφή.

Ο λόγος που ονομάστηκε έτσι η συνοικία (που σημαίνει «μαύρη πέτρα») είναι η ύπαρξη του τάφου του διάσημου γλωσσολόγου και μελετητή Όμαρ μπιν Οθμάν, γνωστού ως Σιμπούγιε (Sibawayh). Στον τάφο του υπήρχε μια απόλυτα μαύρη πέτρα, που έδωσε το όνομά της στην περιοχή. Στη συνοικία αυτή υπάρχουν πολυάριθμα εντυπωσιακά ιστορικά μνημεία, που ενισχύουν τη σημασία της από διαφορετικές πλευρές.

Παραδοσιακά σπίτια της συνοικίας Σανγκ Σιάχ

Στη συνοικία σώζονται αρκετά παλαιά σπίτια, εκ των οποίων τα πιο γνωστά είναι:

• Η κατοικία Φορουγολμόλεκ (Forough al-Molk)

• Η κατοικία Σααντάτ (Sa'adat)

• Η κατοικία Ζιαγιαγιάν (Zia’iyan)

Και τα τρία ανήκουν στην εποχή της δυναστείας των Κατζάρων (19ος αιώνας). Το σπίτι του Φορουγολμόλεκ χρησιμοποιήθηκε για δεκαετίες ως δημοτικό σχολείο και σήμερα στεγάζει το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, γνωστό και ως Μουσείο Μασκίν-Φαμ (Meshkinfam).

Η οικία Σααντάτ λειτουργεί ως Μουσείο Χατάμ (τεχνική ιρανικής μικρομαρκετερί), στο οποίο εκτίθενται έργα τέχνης, εργαλεία, και φωτογραφίες σημαντικών δασκάλων αυτής της παραδοσιακής τέχνης.

Η οικία Ζιαγιαγιάν είναι γνωστή τόσο για την αρχιτεκτονική της σημασία, όσο και για το γεγονός ότι ανήκε σε μία από τις πιο αυθεντικές οικογένειες της Σιράζ. Ξεχωρίζει για τα εντυπωσιακά πλακίδια που τη διακοσμούν.

Μαυσωλείο του Σαγέντ Ταζολντίν Γκαρίμπ

Το κτίριο του μαυσωλείου ανάγεται στην εποχή των Κατζάρων. Στο σημείο αυτό είναι θαμμένος ο Σαγέντ Ταζολντίν, απόγονος του Αλί μπιν Αμπί Ταλέμπ, του πρώτου ιμάμη των Σιιτών. Ήρθε στη Σιράζ μαζί με τον Άχμαντ μπιν Μούσα (Σαχ Τσεράγκ), και μαρτύρησε εκεί.

Τζαμί Μοσίρ (Mosque of Mosir)

Το τζαμί αυτό χτίστηκε από τον Μιρζά Αμπούλ Χασάν Χαν Μοσίρ ολ-Μολκ, κυβερνήτη της επαρχίας Φαρς στα μέσα του 19ου αιώνα. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη συνοικιακή αγορά των Αρμενίων και αναγνωρίστηκε ως εθνικό μνημείο του Ιράν το 1972.

Το Τζαμί Μοσίρ είναι ένα αριστούργημα της αρχιτεκτονικής της εποχής των Κατζάρων. Η κατασκευή του διήρκεσε από το 1848 έως το 1857. Ξεχωρίζει τόσο για την αρχιτεκτονική του σταθερότητα όσο και για την εξαιρετική διακόσμηση.

Διαθέτει πολλές προσευχητικές αίθουσες (shabestan) και κελιά (hujrah) σε δύο ορόφους. Τα κελιά χρησιμοποιούνταν από φοιτητές θρησκευτικών σπουδών. Σε διάφορες γωνιές του τζαμιού φυλάσσονται σκεύη από την εποχή των Κατζάρων, που σύμφωνα με τους ντόπιους, χρησιμοποιούνταν για τη φιλοξενία πιστών και πενθούντων κατά τις θρησκευτικές τελετές του Μοχάραμ και του Σαφάρ.

Ιμαμζαντέχ Μπιμπί Νόχταραν (Άγιο Μαυσωλείο των Θυγατέρων)

Το μαυσωλείο αυτό βρίσκεται βόρεια του Τζαμιού Μοσίρ και είναι ο τόπος ταφής δύο θυγατέρων του τέταρτου ιμάμη των Σιιτών. Χρονολογείται από την εποχή των Ιλχανιδών (1256–1356 μ.Χ.). Υπέστη σοβαρές ζημιές από σεισμό, αλλά ανακαινίστηκε στην περίοδο των Ζαντ (μέσα 18ου αιώνα). Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ο ψηλός τρούλος σε σχήμα διπλής κορυφής.

Κήπος Ιλχανί (Bāgh-e Ilkhāni)

Ο κήπος Ιλχανί, με έκταση 3.500 τ.μ., ανάγεται στην εποχή των Κατζάρων. Βρίσκεται κοντά στο μαυσωλείο Μπιμπί Νόχταραν. Στο κέντρο του υπάρχει ένα περίπτερο (κουλα φαράνγκ) με δύο κίονες στην πρόσοψη και μία πεντάθυρη αίθουσα στο πίσω μέρος του.

Εκκλησία της Αγίας Μαρίας

Η εκκλησία αυτή ιδρύθηκε το 1662 μ.Χ., σε σημείο όπου παλαιότερα υπήρχε άλλη εκκλησία (1550 μ.Χ.) γύρω από την οποία κατοικούσαν Αρμένιοι της Σιράζ. Η είσοδός της είναι μια μεγάλη πύλη με σταυρό, χωρίς εξωτερικά στοιχεία που να αποκαλύπτουν πως πρόκειται για εκκλησία.

Το εσωτερικό της διαθέτει πανέμορφες ζωγραφιές στην ξύλινη οροφή, φιλοτεχνημένες με ελαιοχρώματα, καθώς και γλυπτά από γύψο που θεωρούνται αριστουργήματα της εποχής τους. Η Εκκλησία της Αγίας Μαρίας καταχωρήθηκε στα εθνικά μνημεία του Ιράν το 1967.

Τάφος του Σιμπούγιε (Sibawayh)

Εδώ βρίσκεται ο τάφος του Ιρανού λόγιου, Αμρού μπιν Οθμάν, γνωστού ως Σιμπούγιε (Sibawayh), ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της Αραβικής γραμματικής. Το σημερινό μαυσωλείο δεν είναι πολύ παλιό· κατασκευάστηκε το 1974 και έχει διαστάσεις 8 x 5 μέτρα, διακοσμημένο με πολύχρωμα κεραμικά πλακίδια (muqarnas, tilework).