Νομός Πασαργάδας, μια αρχαία πόλη στον δρόμο των αρχαίων επικοινωνιών

Ο νομός Πασαργάδας, ως ένας από τους νομούς της επαρχίας Φαρς, διαθέτει αρχαία ιστορία και εντυπωσιακά ιστορικά μνημεία. Όπως υποδηλώνει το όνομα της περιοχής, ο αρχαιολογικός χώρος της Πασαργάδας βρίσκεται εντός των ορίων της, ωστόσο υπάρχουν πολλά άγνωστα αρχαιολογικά ευρήματα στον νομό που δεν έχουν ακόμα ανασκαφεί.

Πληθυσμός και γεωγραφία του νομού Πασαργάδας
Ο νομός βρίσκεται ανάμεσα σε δύο οροσειρές που εκτείνονται από τα Ζαγόρια και θεωρείται περιοχή με ψυχρό κλίμα στην επαρχία Φαρς. Το υψόμετρο του νομού είναι περίπου 1700 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι περίπου 400 χιλιοστά. Στα υψίπεδα οι βροχές πέφτουν κυρίως με τη μορφή χιονιού, ενώ στα πεδινά κυριαρχούν οι βροχές. Παρά το φυσικό περιβάλλον, ο ποταμός Πλουάρ (Μπλαγκί) είναι ο μόνος μόνιμος ποταμός της περιοχής, ο οποίος ενώνεται με τον ποταμό Κερ στο Μερουντστ και καταλήγει στη λίμνη Μπαχτγκάν.
Η γεωγραφική θέση του νομού ευνοεί τη γεωργία και η πλειονότητα των κατοίκων ασχολείται με αυτήν. Τα σταφύλια που παράγονται στην περιοχή είναι ιδιαίτερα εκλεκτά. Ο πληθυσμός του νομού είναι περίπου 35.000 κάτοικοι και το κέντρο του είναι η πόλη Σαάτ-Σαχρ. Οι περισσότεροι κάτοικοι ανήκουν στην φυλή Μπασρί, που θεωρείται μία από τις αυθεντικές φαρασικές φυλές με ιδιαίτερα έθιμα και παραδόσεις.

Ιστορικό υπόβαθρο του νομού Πασαργάδας
Ο νομός Πασαργάδας αποτελεί μία σχετικά νέα διοικητική μονάδα, ιδρυθέντα το 2005 μ.Χ. Παρόλα αυτά, η ιστορία της περιοχής χρονολογείται από πριν τη γέννηση του Χριστού. Σε πήλινες πινακίδες από την Περσέπολη, η περιοχή αναφέρεται ως «Καμινός». Αργότερα, σύμφωνα με το ταξιδιωτικό ημερολόγιο του Ιμπν Μπαλχί που γράφτηκε περίπου πριν από χίλια χρόνια, η πόλη ονομαζόταν «Καμ». Στη συνέχεια, το όνομα άλλαξε σε «Καμίν». Παρόλο που το επίσημο όνομα του κέντρου είναι Σαάτ-Αμπάντ, το παλιό όνομα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται. Αρχαιολογικές ανασκαφές στην κοιλάδα Μπλαγκί και η ανακάλυψη ενός βασιλικού παλατιού δείχνουν ότι η σημερινή Σαάτ-Σαχρ μετακινήθηκε σταδιακά από την κοιλάδα Μπλαγκί στην τρέχουσα θέση της.
Στον νομό υπάρχουν πολλά μνημεία από την περίοδο των Αχαιμενιδών (550 έως 330 π.Χ.), με πιο σημαντικό τον αρχαιολογικό χώρο της Πασαργάδας. Επειδή η Σαάτ-Σαχρ βρισκόταν στην αρχαία οδό επικοινωνίας μεταξύ της Πασαργάδας και της Περσέπολης, την αποκαλούσαν «το κλειδί για την κατάκτηση των πυλών της Περσικής γης». Η ύπαρξη πολλών αρχαιολογικών λόφων που δεν έχουν ακόμα ανασκαφεί καθιστά την περιοχή σημαντικό πεδίο ανασκαφών. Θραύσματα κεραμικής και λαξευμένες πέτρες, που είναι εύκολο να βρεθούν σε διάφορες περιοχές, δείχνουν πως η περιοχή είχε μακρά ιστορία οικονομικής ακμής.

Καραβάν Σεράι Κουάμ-Αμπάντ: Μάρτυρας της σημασίας της περιοχής
Το καραβάν σεράι Κουάμ-Αμπάντ λειτουργούσε ως τόπος διαμονής για τα καραβάνια που διέρχονταν από την περιοχή μέχρι και τους πρόσφατους αιώνες και αποτελεί ένδειξη της σημασίας της περιοχής στον δρόμο επικοινωνίας με τις γύρω πόλεις. Βρίσκεται 20 χιλιόμετρα νότια από τη Σαάτ-Σαχρ και ήταν γνωστό ως το καραβάν σεράι Σιβαντ της εποχής των Σαφαβιδών (1501-1736 μ.Χ.). Η πόλη Σιβαντ καταστράφηκε μετά την εισβολή του Μαχμούντ Αφγαν στο Ιράν και την πτώση της δυναστείας των Σαφαβιδών (1736 μ.Χ.). Τον 19ο αιώνα, το καραβάν σεράι χρησιμοποιούνταν για τη διαμονή αγροτών.
Το καραβάν σεράι έχει επιφάνεια 4038 τ.μ. και είναι κατασκευασμένο με τέσσερις αυλές. Το βασικό υλικό κατασκευής είναι η πέτρα, ο πηλός και ο ασβέστης. Η μεγάλη πύλη έχει ύψος 4 μέτρα και δίνει ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στο κτίριο. Δύο πέτρινοι πάγκοι ύψους 120 εκατοστών βρίσκονται στα δύο πλευρά της εισόδου. Το κτίριο διαθέτει δύο αυλές και τρία βασιλικά δωμάτια.
Το καραβάν σεράι Κουάμ-Αμπάντ εγγράφηκε το 2001 στο εθνικό μητρώο πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιράν.