Η επιγραφή «Κόρη του Γκαμπρ», ένα έγγραφο 1500 ετών που αποδεικνύει την ταυτότητα του Ακλίτ.

Η επιγραφή «Κόρη του Γκαμπρ» είναι ένας από τους αρχαιότερους τάφους του Ιράν. Αυτή η επιγραφή βρίσκεται σε έναν τόπο που ονομάζεται «Λεκάνη της Κόρης του Γκαμπρ» στην επαρχία Ακλίτ.

Πού βρίσκεται ο Ακλίτ;
Η πόλη Ακλίτ βρίσκεται στο βόρειο μέρος της επαρχίας Φαρς, στις νότιες πλαγιές της οροσειράς Ζαγοράς. Με υψόμετρο 2300 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, είναι η έκτη ψηλότερη πόλη στο Ιράν. Το κλίμα του Ακλίτ είναι ορεινό, κρύο και ξηρό, με θερμοκρασίες που μπορεί να φτάσουν μέχρι και -22 βαθμούς Κελσίου.
Η έκτασή του είναι περίπου 7200 τετραγωνικά χιλιόμετρα και οι ετήσιες βροχοπτώσεις ξεπερνούν τα 300 χιλιοστά, κάτι που ευνοεί την καλλιέργεια κηπευτικών και φρούτων. Η ύπαρξη πηγών και πλούσιων υδάτινων πόρων έχει προσελκύσει κατοίκους από παλιά, καθιστώντας τον Ακλίτ μία από τις αρχαιότερες κατοικημένες περιοχές στο βόρειο Φαρς με ιστορία περίπου 7000 ετών.
Στο παρελθόν, ο Ακλίτ βρισκόταν σε μια βασιλική οδό ανάμεσα σε Σιράζ και Ισφαχάν, γεγονός που τον έκανε εμπορικό και στρατηγικό κέντρο. Λέγεται ότι κατά την περίοδο των Αχαιμενιδών (550-330 π.Χ.) ήταν κέντρο εκπαίδευσης πολεμικών αλόγων.

Χαρακτηριστικά της επιγραφής «Κόρη του Γκαμπρ»
Καθώς κινείστε από την Αμπάδε προς τον Ακλίτ, στα νοτιοδυτικά πριν την είσοδο στην πόλη, θα δείτε μερικούς λόφους. Σε έναν από αυτούς (τον δεύτερο λόφο) βρίσκεται ένας τάφος ενός ιμάμη, μαζί με ένα μεγάλο νεκροταφείο. Στο μέσο αυτού του λόφου, που ονομάζεται «Τελ Κολάτ», υπάρχει μια σκαλισμένη κοιλότητα σε βράχο γνωστή ως «Λεκάνη του Γκαμπρ». Στην πρόσοψη της λεκάνης, μετά από τρία σκαλοπάτια, υπάρχει μια επιγραφή σε πέτρα διαστάσεων 56x160 εκατοστών, με 21 γραμμές γραμμένες στη γλώσσα Περσικά Παλαιά (Παχλαβί).
Η επιγραφή αυτή είναι η παλαιότερη ταφική επιγραφή στο Ιράν που γράφτηκε με το αλφάβητο Παχλαβί.

Το κείμενο της επιγραφής «Κόρη του Γκαμπρ»
Παρότι οι πρώτες οκτώ γραμμές της επιγραφής έχουν υποστεί ζημιές, διαβάζεται η ημερομηνία 2 Νοεμβρίου 638 μ.Χ., που αντιστοιχεί στο έκτο έτος βασιλείας του βασιλιά Γιζνταργκίντ. Στην επιγραφή αναφέρεται ότι ο τόπος αυτός ονομαζόταν «Νταχμέ» (τάφος). Υπάρχει η υπόθεση ότι ήταν ένας κλειστός τάφος. Η λεκάνη φαίνεται ότι ήταν αρκετά μεγάλη για να ταφεί κάποιος σε θέση με τα γόνατα λυγισμένα, και πιθανόν είχε κάλυμμα από πέτρα.
Εκτός από την ημερομηνία, στην επιγραφή αναφέρονται το όνομα και η καταγωγή του νεκρού, ο άνθρωπος που ανέθεσε την κατασκευή της επιγραφής και τα έθιμα που τηρήθηκαν στην ταφή.

Ιστορία της λεκάνης «Κόρη του Γκαμπρ»
Λόγω της ιστορικής της αξίας, αυτή η επιγραφή θεωρείται το ιστορικό διαβατήριο του Ακλίτ. Οι ειδικοί, βάσει του τρόπου κατασκευής του τάφου, πιστεύουν ότι χρονολογείται στην εποχή του Γιζνταργκίντ Γ’, του τελευταίου σατραπή της δυναστείας των Σασσανιδών.
Κάποιες ιστορικές μαρτυρίες δείχνουν ότι ο τάφος ήταν μέρος ενός Ζωροαστρικού ιερού και πιθανόν τμήμα ενός κάστρου που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου.
Στον ίδιο χώρο υπάρχουν επίσης τα λεγόμενα «στούνταν» των Ζωροαστριστών, δηλαδή ειδικές κοιλότητες σε βράχους όπου αποθήκευαν τα οστά των νεκρών μετά την τελετουργική έκθεσή τους στον αέρα για τα πουλιά, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους.
Κάποιοι πιστεύουν ότι παλιά ο τοπικός άρχοντας ζούσε στο κάστρο στην κορυφή και κατά τις εορτές, ειδικά την Πρωτοχρονιά του Νόρουζ, γέμιζε τη λεκάνη με χέννα και μοίραζε λίγη στους κατοίκους.

Εθνική καταχώριση
Αυτό το μνημείο καταχωρήθηκε ως εθνικό πολιτιστικό μνημείο του Ιράν το 1975 (1354 στην περσική χρονολογία).