Η προστατευόμενη περιοχή Αϊνάλου, το όμορφο κόσμημα του Αζερμπαϊτζάν

Η προστατευόμενη περιοχή Αϊνάλου, στο νομό Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν, βρίσκεται σε απόσταση 45 χιλιομέτρων από την πόλη Κελίμπερ και 232 χιλιομέτρων από την Τεμπρίζ. Η περιοχή αυτή αποτελεί τμήμα της βιοσφαίρας Ερσμπαράν. Η εξαιρετική ομορφιά των τοπίων της έχει κάνει την περιοχή έναν από τους βασικούς προορισμούς για τουρίστες στη βορειοδυτική Ιράν.

Χαρακτηριστικά και γεωγραφία της προστατευόμενης περιοχής Αϊνάλου

Το υψόμετρο της περιοχής Αϊνάλου είναι περίπου 1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και φιλοξενεί απειλούμενα είδη ζώων. Η περιοχή βρίσκεται κοντά στο ομώνυμο χωριό Αϊνάλου, από το οποίο πήρε και το όνομά της. Στο χωριό αυτό υπάρχει ένα γνωστό κτήριο από την εποχή της δυναστείας των Κατζάρ (19ος αιώνας), που κατασκευάστηκε στην κορυφή ενός βουνού από έναν Αρμένιο έμπορο ονόματι Τουμενίας. Αν και σήμερα έχουν απομείνει μόνο οι τοίχοι, οι ντόπιοι αφηγούνται πολλές ιστορίες για την ομορφιά του. Λέγεται ότι η οροφή του κτηρίου είχε όμορφα καθρέφτες, γι’ αυτό και οι άνθρωποι το ονόμαζαν «Αϊνέ-λού» (που σημαίνει «καθρέφτης»), και αργότερα το όνομα «Αϊνάλου» αποδόθηκε στο χωριό. Το Αϊνάλου ήταν ένα από τα 17 αρμενικά χωριά της περιοχής Ερσμπαράν στις αρχές του 20ού αιώνα. Αργότερα, μετά τη μετανάστευση των Αρμενίων στην Τεμπρίζ και στην Τεχεράνη, το χωριό κατοικήθηκε από μουσουλμάνους.

Φυτικά και ζωικά είδη της προστατευόμενης περιοχής Αϊνάλου

Στην περιοχή ζουν σημαντικά είδη όπως ο λευκοκέφαλος πάπιας, η μίσι (είδος αιγοπροβάτου), το κοράκι χειμωνιάτικο, η λεοπάρδαλη, ο ελάφι μαράλ, ο καυκάσιος μαύρος κόκορας, η καφέ αρκούδα, το γουρούνι με μαύρα αυτιά (quroghulagh στα περσικά), η άγρια γάτα, ο πετροκούνης, το κουνέλι, το τσακάλι, η κοινή αλεπού, το ευρωπαϊκό σκαντζόχοιρο, ο κορώνας τρίτον (ένα είδος αμφίβιου), το φίδι είδος σπιράλ, η σαύρα και το έντομο λάστερμαϊ. Ο καυκάσιος μαύρος κόκορας είναι ένα σπάνιο είδος της περιοχής. Κύρια δέντρα είναι η δρυς, το μμερζ, το σφενδάμι, το άγριο κεράσι, το κέδρο, η βαρανκ, η φτελιά, το κέδρο, η καρυδιά, η άγρια αχλαδιά, το κυνάρι και το ρόδι. Επίσης, σε όλη την περιοχή υπάρχουν φαρμακευτικά φυτά και άγρια λουλούδια.

Το μαράλ και η προστασία του στην περιοχή Αϊνάλου

Ο κύριος λόγος για τη δημιουργία της προστατευόμενης περιοχής ήταν η αποτροπή της εξαφάνισης του μαράλ, το μεγαλύτερο είδος ελαφιού, με μήκος έως 170 εκατοστά και βάρος 230-320 κιλά. Ορισμένα αρσενικά μαράλ έχουν κέρατα μήκους έως 120 εκατοστών. Το βιότοπο αυτού του θηλαστικού είχε μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες λόγω αποψίλωσης των δασών, επέκτασης της βιομηχανίας, εξόρυξης και αστικοποίησης. Οι κύριοι βιότοποι του μαράλ, που ονομάζεται επίσης "Καζαρικό ελάφι", ήταν τα δάση της βόρειας Ιράν και του Ερσμπαράν, ενώ λίγα ζώα ζούσαν και στα δάση δρυός της Ζαγοράς και της Φαρς. Η μείωση του πληθυσμού ξεκίνησε πριν από περίπου μισό αιώνα, και στο τέλος δεν υπήρχαν ίχνη μαράλ στην περιοχή Ερσμπαράν. Για να αυξηθεί ο πληθυσμός τους, επτά μαράλ μεταφέρθηκαν από τη βιοσφαίρα Γκολεστάν σε αυτήν την περιοχή και ένας δασικός χώρος 5,3 εκταρίων περικλείστηκε με περίφραξη. Με αυτές τις προσπάθειες, ο αριθμός των μαράλ αυξήθηκε σημαντικά και ο βιότοπος επεκτάθηκε σε 180 εκτάρια.

Επίσκεψη στην προστατευόμενη περιοχή Αϊνάλου

Επειδή η περιοχή Αϊνάλου προσελκύει πολλούς τουρίστες και η ανεξέλεγκτη παρουσία τους θα μπορούσε να βλάψει το άθικτο φυσικό περιβάλλον, έχουν δημιουργηθεί χώροι διαμονής γύρω από την περιοχή. Έτσι, με την παροχή κατάλληλων υποδομών υγιεινής και διαμονής, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν άνετη φιλοξενία. Το Αϊνάλου βρίσκεται σε ψυχρό κλίμα, γι’ αυτό η καλύτερη εποχή για επίσκεψη είναι οι θερμές και ήπιες εποχές του έτους. Κοντά στην προστατευόμενη περιοχή υπάρχουν και άλλες τοποθεσίες που μπορούν να επισκεφθούν οι τουρίστες. Οι πολλές ημέρες με ομίχλη και τα πυκνά δάση αποτελούν μερικά από τα μοναδικά φυσικά κάλλη της περιοχής.