Τζαμί Μοσχίρ, μια ακατανόητη ομορφιά δίπλα στο παλαιότερο ρολόι της Σιράζ Ρώτα το ChatGPT

Τζαμί Μοσχίρ, μια ανεπανάληπτη ομορφιά δίπλα στο παλαιότερο ρολόι της Σιράζ

Ο Μιρζά Αμπούλχανσάν Χαν Μοσχίρ αλ-Μολκ, που ήταν ο κυβερνήτης της επαρχίας Φαρς στα μέσα του 19ου αιώνα, έχτισε ένα τζαμί στη Σιράζ που έγινε γνωστό ως «Τζαμί Μοσχίρ». Αυτό το όμορφο κτίριο βρίσκεται στην παλιά γειτονιά «Σανγκ-ε Σιγιάχ» της Σιράζ, δίπλα στην αρμένικη αγορά.

Ιστορία του Τζαμιού Μοσχίρ στη Σιράζ
Το τζαμί χτίστηκε μεταξύ των ετών 1848 και 1857 μ.Χ. Μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα αριστουργήματα της αρχιτεκτονικής της εποχής των Κατζάρ. Η ομορφιά της αρχιτεκτονικής του μαγνητίζει κάθε επισκέπτη. Οι ειδικοί θεωρούν ότι από άποψη σταθερότητας, αυτό το τζαμί βρίσκεται δεύτερο μόνο μετά το Τζαμί Βακίλ.

Αρχιτεκτονική του Τζαμιού Μοσχίρ
Στο τζαμί υπάρχουν αρκετά προαύλια (σχετιζόμενα με προσευχή) και αρκετά διώροφα δωμάτια. Τα δωμάτια αυτά παλαιότερα φιλοξενούσαν φοιτητές θεολογίας. Σε διάφορα σημεία του τζαμιού φυλάσσονται αγγεία από την εποχή των Κατζάρ, τα οποία, σύμφωνα με τους ντόπιους, χρησιμοποιούνταν παλαιότερα κατά τις τελετές πένθους των μηνών Μουχάρραμ και Σαφάρ για να φιλοξενήσουν τους πενθούντες.

Είσοδος και αυλή
Η είσοδος του τζαμιού βρίσκεται στα ανατολικά και ανοίγει προς την αρμένικη αγορά. Όποιος εισέρχεται, συναντά αμέσως ένα διακλάδισμα που οδηγεί στην ανδρική και στη γυναικεία πλευρά αντίστοιχα. Κοντά στην είσοδο υπήρχε τσαγερί όπου υποδέχονταν τους νεοεισερχόμενους.
Η όμορφη αυλή φαίνεται αμέσως με την είσοδο. Στο κέντρο της αυλής υπάρχει μια μεγάλη ορθογώνια λίμνη, διαστάσεων περίπου 25 επί 10 μέτρα, κατασκευασμένη από πέτρα. Παλιότερα αυτή η δεξαμενή γέμιζε με νερό από δωρεές του κόσμου.

Προαύλια και μιναρέδες
Οι λαξευμένες πέτρινες κολώνες και οι όμορφες διακοσμήσεις δίνουν στο τζαμί μια αξεπέραστη μεγαλοπρέπεια. Ένα μικρό προαύλιο (σχετιζόμενο με προσευχή) βρίσκεται στα βόρεια, διακοσμημένο με πολύχρωμα πλακάκια και μιναρές. Το βόρειο προαύλιο ονομάζεται «Μακσούρα» λόγω του μικρού του μεγέθους. Στο κέντρο του υπάρχει ένα πηγάδι που παρείχε δροσιά τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Αυτό το προαύλιο ήταν χειμερινό και θερμαινόταν με ένα-δύο κάρβουνα που ανάβονταν. Δεν έχει παράθυρα, μόνο δύο μικρές πόρτες για την είσοδο και έξοδο των προσευχόμενων. Το δάπεδο του βόρειου προαυλίου είναι 60 εκατοστά ψηλότερα από το δάπεδο του υπόλοιπου τζαμιού, για να διατηρεί τη θερμότητα.

Εκτός από το βόρειο, υπάρχουν δύο ακόμη προαύλια:

• Το δυτικό είναι το μεγαλύτερο και χρησιμοποιούνταν το καλοκαίρι. Στην ανατολική πλευρά του υπάρχει μια μεγάλη βεράντα που προστατεύει από τον ήλιο. Η οροφή του έχει δύο στρώσεις για να εμποδίζει τη ζέστη του μεσημεριού να μπαίνει μέσα. Οι καμάρες και ο τρούλος στηρίζονται σε δέκα ενιαίες πέτρινες κολώνες με όμορφη λαξευτή διακόσμηση.

• Το νότιο προαύλιο έχει πολλά παράθυρα και χρησιμοποιούνταν την άνοιξη και σε πιο ήπιες εποχές. Στην οροφή του υπάρχουν παράθυρα για αερισμό και φυσικό φωτισμό.

Βεράντες (Ιβάνες)
Οι βεράντες του τζαμιού στα βόρεια, ανατολικά και δυτικά είναι εντυπωσιακές και δημιουργικές. Η βόρεια βεράντα, γνωστή ως «Τσαχάρ-Κασέχ» ή «Πέρλα», είναι ένα από τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα. Εδώ υπάρχει και ένα ιστορικό ρολόι — το παλαιότερο της Σιράζ — που κατασκευάστηκε στην Αγγλία. Χτυπά μια φορά κάθε 15 λεπτά και ηχεί τον αριθμό της ώρας. Όταν η Σιράζ ήταν μικρότερη, ο ήχος ακουγόταν σχεδόν σε όλη την πόλη και λειτουργούσε ως σύστημα ενημέρωσης. Αρχικά, οι αριθμοί στο ρολόι ήταν στα αγγλικά, αλλά ο Μιρζά Μοσχίρ τους αντικατέστησε με περσικούς αριθμούς.
Στην είσοδο της βόρειας βεράντας υπάρχει επιγραφή με στίχους από το Κοράνι και ημερομηνία 1270 Η.Χ. (1891 μ.Χ.).

Οι βεράντες ανατολικά και δυτικά είναι συμμετρικές. Η ανατολική οδηγεί στην είσοδο του τζαμιού, ενώ η δυτική στην είσοδο του δυτικού προαυλίου. Νότια της δυτικής βεράντας υπάρχει μια κεραμική προσευχή (μιχράμπ) με επιγραφή από το 1289 Η.Χ. (1910 μ.Χ.).

Μιχράμπ
Το μιχράμπ του τζαμιού διαθέτει εξαιρετική κεραμική διακόσμηση και μια μαρμάρινη πλάκα με το Σούρα Αλ-Ικλας (Η Καθαρότητα) γραμμένο με γραφή Νασχ.

Δεύτερος Όροφος
Στην ιρανική αρχιτεκτονική, χώροι με περισσότερη διακόσμηση προορίζονταν για σημαντικούς ή επίσημους καλεσμένους, που ονομάζονταν «Σαχνεσίν». Στο τζαμί Μοσχίρ υπάρχουν σκάλες που οδηγούν στον δεύτερο όροφο, που εκτείνεται μέχρι τη στέγη. Σε διάφορα σημεία του δεύτερου ορόφου υπάρχουν δωμάτια συνδεδεμένα μεταξύ τους, με φωτιστικά παράθυρα στη στέγη καλυμμένα με γυαλί.

Εθνική Καταχώρηση
Το τζαμί Μοσχίρ καταχωρήθηκε ως εθνικό μνημείο της Ιράν το 1972 (1351 Η.Χ.).