σύμβολο της πόλης Ταμπρίζ

Τα ιστορικά πόλεις συνήθως έχουν πολλά κτίρια, αλλά ανάμεσά τους ένα ή δύο αποκτούν μεγαλύτερη φήμη και θεωρούνται σύμβολα της πόλης. Χωρίς αμφιβολία, αν ρωτήσετε για το Ταμπρίζ, ένα από τα βασικά ιστορικά μνημεία αυτής της πόλης, που μπορεί να θεωρηθεί και σύμβολο της, είναι το «Αϊλγκλί», ένα κτίριο που υψώνεται μέσα σε μια λίμνη με το ίδιο όνομα.

Η ιστορία του Αϊλγκλί
Αυτή η λίμνη έχει βάθος περίπου 12 μέτρα. Η δημιουργία του χώρου του Αϊλγκλί αποδίδεται στην εποχή των Ακ-Κουγιούνλου. Οι Ακ-Κουγιούνλου ήταν μια δυναστεία που τον 14ο αιώνα μ.Χ. κυβερνούσε τμήματα του Ιράν, του Ιράκ, της Ανατολίας, της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν. Στην εποχή των Ακ-Κουγιούνλου, το Αϊλγκλί ήταν η μεγαλύτερη πηγή γλυκού νερού στο Ταμπρίζ. Το νερό της λίμνης χρησιμοποιούνταν όχι μόνο για πόση αλλά και για άρδευση μεγάλων εκτάσεων των αγρών της πόλης.
Κατά την εποχή των Σαφαβιδών (16ος αιώνας μ.Χ.), λόγω της σημασίας που είχε το Ταμπρίζ για τους κυβερνήτες αυτής της δυναστείας, έγιναν εκτεταμένες εργασίες στο Αϊλγκλί. Καθαρίστηκαν τα απορρίμματα γύρω από τη λίμνη και χτίστηκε ένας πέτρινος τοίχος περιμετρικά της. Λίγα χρόνια αργότερα, στην εποχή των Κατζάρων (19ος αιώνας), δημιουργήθηκαν δρόμοι για ευκολότερη πρόσβαση στην περιοχή και φυτεύτηκαν πολλά δέντρα κατά μήκος αυτών.
Στην εποχή των Παχλαβί (20ός αιώνας), ο χώρος του Αϊλγκλί παραχωρήθηκε στο Δήμο Ταμπρίζ για να μετατραπεί σε δημόσιο πάρκο αναψυχής. Τότε η λίμνη ήταν γνωστή ως «Σαχ Γκλί» (Λίμνη του Βασιλιά), αλλά τώρα διατηρεί το παλιό της όνομα, Αϊλγκλί. Στο παρελθόν βρισκόταν εκτός των ορίων της πόλης, αλλά σήμερα, λόγω της επέκτασης του Ταμπρίζ, βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της πόλης.

Χαρακτηριστικά της λίμνης και της κατοικίας Αϊλγκλί
Ο χώρος του Αϊλγκλί καλύπτει περίπου 55.000 τετραγωνικά μέτρα. Η λίμνη γεμίζει από ένα παρακλάδι του ποταμού Λιγκουάν και μπορεί να αποθηκεύσει περίπου 720.000 κυβικά μέτρα νερού. Το νερό του ποταμού εισρέει στη λίμνη μέσω ενός μικρού ρυακιού από τα νοτιοανατολικά. Στους λόφους νότια της λίμνης υπάρχουν τεχνητούς καταρράκτες που εκβάλλουν νερό στη λίμνη.
Η κατοικία Αϊλγκλί μοιάζει με ένα ημι-νησί. Πρόκειται για μια οκταγωνική κατασκευή σε στιλ κιόσκι (καλά-φερένγκι). Το κτίριο που βλέπουν σήμερα οι επισκέπτες χτίστηκε το 1967 από το Δήμο Ταμπρίζ. Τότε κατεδαφίστηκε η παλιά κατοικία, που ήταν μονώροφη και κατασκευασμένη από πηλό και λάσπη, και στη θέση της ανεγέρθηκε το νέο κτίριο. Ο Χατζ Αλί Ακμπαρ Ναντεραλούζτζ, ένας από τους γνωστούς αρχιτέκτονες της εποχής, σχεδίασε και επέβλεψε την κατασκευή της κατοικίας. Το σημερινό κτίριο έχει δύο ορόφους και χρησιμοποιείται ως αίθουσα δεξιώσεων.

Πού βρίσκεται το Αϊλγκλί και ποιες είναι οι παροχές του;
Στα τουρκικά, «Αϊλ» σημαίνει φυλή ή κλάδος, και το Αϊλγκλί μπορεί να μεταφραστεί ως «λίμνη της φυλής». Το αξιοθέατο αυτό βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Ταμπρίζ, περίπου 7 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης. Στα νότια της λίμνης υπάρχουν σχετικά ψηλοί λόφοι και πυκνή βλάστηση, που δημιουργούν όμορφα τοπία για τους επισκέπτες. Επειδή η περιοχή του Αϊλγκλί είναι ένας από τους δημοφιλείς χώρους αναψυχής των κατοίκων του Ταμπρίζ, γύρω από τη λίμνη έχουν δημιουργηθεί ποδηλατόδρομοι και πεζοπορικές διαδρομές. Ο νότιος χώρος της λίμνης έχει διαμορφωθεί με δρόμους που φτάνουν μέχρι το παλάτι στη μέση της λίμνης, για ευκολότερη πρόσβαση.
Εξαιτίας των πολλών καταλυμάτων γύρω από το Αϊλγκλί και της εύκολης πρόσβασης (εκτός από τους δρόμους που οδηγούν στην περιοχή, υπάρχει και σταθμός μετρό κοντά), το συγκρότημα αυτό αποτελεί έναν από τους βασικούς προορισμούς για τουρίστες. Επιπλέον, παρέχονται δραστηριότητες όπως βόλτες με βάρκα, μίνι γκολφ, κατασκήνωση, βόλτες με άμαξα και πατινάζ, προσφέροντας την ευκαιρία για μια πλήρη και ευχάριστη εκδρομή.
Παρόλο που το Αϊλγκλί έχει τη δική του ομορφιά όλο τον χρόνο, το χιονισμένο τοπίο του χειμώνα, με το παλάτι και τον κήπο να καλύπτονται από το λευκό πέπλο του χιονιού, χαρίζει μια μοναδική μαγεία στο χώρο.

Εθνική καταγραφή του Αϊλγκλί
Το συγκρότημα του Αϊλγκλί, που περιλαμβάνει τη λίμνη και το παλάτι στη μέση της, καταγράφηκε ως εθνικό μνημείο του Ιράν το 2000.