Τα ποτάμια είναι ζωτικές αρτηρίες για πολλές πόλεις του κόσμου. Στην ιστορία της ανθρωπότητας, πολλές πολιτισμικές κοινότητες έχουν αναπτυχθεί κατά μήκος των ποταμιών, και πολλά ιστορικά μνημεία μπορούν να βρεθούν στις όχθες αυτών των ποταμών. Έτσι, αυτά τα ποτάμια μπορούν να θεωρηθούν ως μάρτυρες της ιστορίας των πολιτισμών, που ανά τους αιώνες έχουν ποτίσει τις γενιές των ανθρώπων και τους έχουν δώσει τη δύναμη και τη δυνατότητα να ζήσουν.
Στο Ιράν, που θεωρείται ξηρή χώρα, τα εποχιακά και μόνιμα ποτάμια έχουν ιδιαίτερη σημασία. Ίσως η ιστορική πόλη Ισφαχάν να είναι η πιο γνωστή πόλη του Ιράν που αναπτύχθηκε γύρω από τον ποταμό Ζάγιεντε Ρουντ και μέχρι σήμερα η ζωή της διατηρείται χάρη στη ροή αυτού του ποταμού. Εκτός από το Ισφαχάν, και άλλες πόλεις του Ιράν έχουν ποτάμια που διασχίζουν την καρδιά τους, προσφέροντάς τους ομορφιά και ζωή. Σε αυτό το πλαίσιο, η σχέση μεταξύ της Μαράγκα και του Σουφί Τσαϊ είναι παρόμοια με αυτήν του Ισφαχάν και του Ζάγιεντε Ρουντ, μια πόλη και ένας ποταμός των οποίων η ιστορία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη.
Ονομασία και πηγή του Σουφί Τσαϊ
Ο ποταμός Σουφί Τσαϊ, που ονομάζεται επίσης «Γκαπι Τσαϊ», είναι ένας μόνιμος ποταμός μήκους 70 χιλιομέτρων. Στο παρελθόν ονομαζόταν «Σουγιουκ Τσαϊ», που σημαίνει «κρύος ποταμός», επειδή θεωρούνταν πολύ κρύος λόγω του ότι το νερό του προέρχεται από το λιώσιμο του χιονιού στις γύρω πλαγιές. Ο ποταμός πηγάζει από τα δυτικά του όρους Σαχάντ και εισέρχεται στη Μαράγκα από τα δυτικά. Ο Σουφί Τσαϊ διασχίζει εκτός της Μαράγκα και την Μπαναμπ και καταλήγει στη λίμνη Ουρμίεχ. Πριν φτάσει στη λίμνη, ενώνονται τα νερά του με αυτά του ποταμού Κουσά Τσαϊ και τελικά αναμειγνύεται με τους ποταμούς Σιμινέ Ρουντ και Ζαρίνε Ρουντ.
Αξιοθέατα του Σουφί Τσαϊ
Στην κοίτη του Σουφί Τσαϊ αρδεύονται πάνω από 12.000 εκτάρια κήπων και καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Φράγμα Άλοβιάν έχει κατασκευαστεί σε αυτόν τον ποταμό και παίζει σημαντικό ρόλο στην παροχή πόσιμου νερού για τις περιοχές Μαράγκα, Μιάντουάμπ, Μπαναμπ, Ατζαμπσίρ και Μελκαν. Το φράγμα είναι χωμάτινο με πυρήνα από άργιλο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1990 και ολοκληρώθηκε το 1995. Το μήκος του φράγματος είναι 935 μέτρα, το πλάτος του 10 μέτρα και η χωρητικότητά του φτάνει τα 60 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Η λίμνη πίσω από το φράγμα δημιουργεί έναν παρθένο και πολύ όμορφο χώρο για τους επισκέπτες, ιδιαίτερα την άνοιξη και το καλοκαίρι που ο καιρός ζεσταίνει, και είναι πολύ δημοφιλής.
Στην πορεία του Σουφί Τσαϊ υπάρχουν όμορφα χωριά, μεταξύ των οποίων οκτώ κλιμακωτά χωριά με παλιά δομή που βρίσκονται στις όχθες του ποταμού. Επίσης, ο ποταμός σχηματίζει μόνιμους και εποχιακούς καταρράκτες στα χωριά Γιαρσερί και Νταρέ Εσπείραν. Η ροή του μέσα από τους κήπους με τα κουμκουάτ δημιουργεί πολύ όμορφα τοπία.
Ιστορικά μνημεία γύρω από τον Σουφί Τσαϊ
Εκτός από τα φυσικά τοπία, στην πόλη Μαράγκα και κατά μήκος του Σουφί Τσαϊ βρίσκονται πολλά ιστορικά μνημεία. Το πιο σημαντικό από αυτά, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον ποταμό, είναι ο θόλος Γκαφαρίγια. Αυτό το κτίριο χτίστηκε κατά την περίοδο των Ιλχανιδών (14ος αιώνας) και θεωρείται μαυσωλείο από τους ειδικούς. Τότε, η Μαράγκα ήταν η πρωτεύουσα της κυβέρνησης των Ιλχανιδών και είχε πολύ μεγάλη σημασία, όχι μόνο πολιτική αλλά και ως τόπος συγκέντρωσης επιστημόνων στο παρατηρητήριο της Μαράγκα. Ο θόλος Γκαφαρίγια βρίσκεται σε ένα πάρκο αναψυχής με το ίδιο όνομα, το οποίο προσφέρει υπηρεσίες και εγκαταστάσεις για τους επισκέπτες και αποτελεί κατάλληλο χώρο για οικογενειακές εξορμήσεις.
Ο Σουφί Τσαϊ στην πόλη Μπαναμπ έχει επίσης δημιουργήσει όμορφα τοπία και ιστορικά μνημεία, όπως η γέφυρα Παντζ Τσαμέ, που κατασκευάστηκε κατά την εποχή των Σαφαβιδών (16ος αιώνας) και σήμερα βρίσκεται ένα χιλιόμετρο νοτιοανατολικά της Μπαναμπ. Ο «Ερμπάμπ Αλί Ακμπάρ Γιαζντάνι» ήταν ο χορηγός της κατασκευής της γέφυρας. Η γέφυρα ονομάστηκε έτσι επειδή έχει πέντε αψίδες, με την κεντρική να είναι μεγαλύτερη από τις άλλες, ενώ η κατασκευή της ακολουθεί συμμετρικό σχέδιο. Η γέφυρα είναι φτιαγμένη από τετράγωνους τούβλους και έχει πέτρινα θεμέλια. Το 2001 καταγράφηκε στον εθνικό κατάλογο ιστορικών μνημείων του Ιράν.
