Σπήλαια Μαράγκα: Μυστηριώδη και Εντυπωσιακά με Αρχαία Ιστορία

Σπήλαια του Μαράγκα: μυστηριώδη και αξιοθαύμαστα με αρχαία ιστορία

Δεν πρέπει να θεωρούμε τα σπήλαια απλά ως φυσικά γεωλογικά φαινόμενα στο έδαφος. Η σημασία των σπηλαίων για τον άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη, καθώς αυτά τα μέρη ήταν τα πρώτα σπίτια των προγόνων μας. Αργότερα, παρόλο που ο άνθρωπος έμαθε να κατασκευάζει κατοικίες και να ζει σε πόλεις και χωριά, τα σπήλαια διατήρησαν τη σημασία τους και μερικές φορές έγιναν ιεροί τόποι ή χώροι συγκέντρωσης κοινοτήτων. Στον σύγχρονο κόσμο, τα σπήλαια εξακολουθούν να διατηρούν τη γοητεία τους, ειδικά για όσους ενδιαφέρονται για την ιστοριογραφία, τον ορεινό τουρισμό και την εξερεύνηση σπηλαίων. Επιπλέον, τα σπήλαια αποτελούν πηγή έμπνευσης για τους συγγραφείς ιστοριών τρόμου, καθώς με το υγρό και σκοτεινό περιβάλλον τους είναι το ιδανικό καταφύγιο για τρομακτικά πλάσματα, δαίμονες και κακά πνεύματα!

Σήμερα, η σπηλαιολογία είναι ένα εξειδικευμένο και δημοφιλές άθλημα που συνδυάζει την περιπέτεια με τον αθλητισμό! Στο Ιράν υπάρχουν πολλά σπήλαια που αποτελούν ελκυστικό προορισμό για τους λάτρεις της σπηλαιολογίας. Το Μαράγκα, που βρίσκεται στα βορειοανατολικά της χώρας, είναι μια περιοχή με πολυάριθμα και ποικίλα σπήλαια σε εντυπωσιακούς και γραφικούς λόφους, καθιστώντας το έναν εξαιρετικό προορισμό για τους φυσιολάτρες και τους σπηλαιολόγους.

Σπήλαια του Μαράγκα: Χαμπούιλ
Το σπήλαιο Χαμπούιλ είναι ένα από τα πιο όμορφα και γνωστά σπήλαια του Μαράγκα, κοντά στο χωριό Γκεσιάς. Οι ντόπιοι το ονομάζουν «Σπήλαιο των Περιστεριών» επειδή εκεί ζουν και φωλιάζουν περιστέρια. Οι γεωλόγοι εκτιμούν ότι το σπήλαιο αυτό σχηματίστηκε πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια. Το εσωτερικό του σπηλαίου είναι γεμάτο από φυσικές ομορφιές με μεγάλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Η εξερεύνηση του σπηλαίου είναι δύσκολη λόγω των βαθιών καταβόθρων και των απότομων και επικίνδυνων σχισμών, απαιτώντας εμπειρία και ειδικό εξοπλισμό. Ωστόσο, τα πιο προσιτά τμήματα του σπηλαίου χρησιμοποιούνται ως χώρος ανάπαυσης για τους φυσιολάτρες. Τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε μονοπάτι που διευκολύνει την πρόσβαση στο σπήλαιο. Στα χαμηλότερα σημεία των λόφων όπου βρίσκεται το σπήλαιο, ρέει ο όμορφος ποταμός Μερντζ. Το ύψος του σπηλαίου πάνω από τον ποταμό είναι περίπου 1600 μέτρα. Μια πλάκα με ρωσική επιγραφή και ημερομηνία 1925 αποτελεί ένα από τα αξιοσημείωτα σημεία του σπηλαίου. Το 2015 το σπήλαιο καταγράφηκε στον Εθνικό Κατάλογο Φυσικών Μνημείων του Ιράν.

Σπήλαια του Μαράγκα: Κιρκχ Κοχούλ
Κατά την κατοίκηση των σπηλαίων, ο άνθρωπος τροποποίησε τη μορφή και το σχήμα τους, όπως συμβαίνει στο Κιρκχ Κοχούλ (ή Σαράντα Σπήλαια) κοντά στο Μαράγκα. Αυτή η ομάδα σπηλαίων βρίσκεται 20 χιλιόμετρα από την πόλη Μαράγκα, κοντά στον ποταμό Μογκάντζικ. Το χωριό Μογκάντζικ απέχει 5 χιλιόμετρα και το χωριό Κεχτζουκ 3 χιλιόμετρα από τα σπήλαια. Τρία ανθρώπινα κατασκευασμένα εισόδια με αψιδωτές θολωτές εισόδους οδηγούν σε ξεχωριστές αίθουσες που συνδέονται με διαδρόμους. Υποστηρίζεται ότι η ανθρώπινη κατοίκηση στην περιοχή χρονολογείται από την εποχή του λίθου.

Σπήλαια του Μαράγκα: Τσάπερ
Αυτό το μεγάλο ασβεστολιθικό σπήλαιο βρίσκεται 10 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης Μαράγκα και ανατολικά του χωριού Τσουάν Σεφλί. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι το σπήλαιο αποτέλεσε ανθρώπινο οικισμό και έχει ιστορική σημασία, γι’ αυτό έχουν γίνει μελέτες για την καταγραφή και χαρτογράφηση των διαφορετικών τμημάτων του. Το μήκος του σπηλαίου είναι 200 μέτρα, με τρεις ορόφους που περιλαμβάνουν μικρές και μεγάλες αίθουσες και περίπλοκους διαδρόμους.

Σπήλαια του Μαράγκα: Σπήλαια του Λόφου του Αστεροσκοπείου
Το Μαράγκα υπήρξε κάποτε πρωτεύουσα της δυναστείας των Ιλχανιδών (13ος-14ος αιώνας). Εκτός από τη πολιτική του σημασία, η πόλη έγινε και επιστημονικό κέντρο. Το Αστεροσκοπείο του Μαράγκα είναι ένα από τα επιστημονικά μνημεία αυτής της περιόδου, όπου υπήρχε μια τεράστια βιβλιοθήκη και επιστήμονες από διάφορες εθνικότητες συγκεντρώνονταν. Σήμερα, τα ερείπια του αστεροσκοπείου βρίσκονται πάνω σε έναν ψηλό λόφο κοντά στο χωριό Ταλεμπχάν, όπου υπάρχουν επίσης σπήλαια με ασβεστολιθική δομή. Παρά την εξαιρετική ομορφιά τους, αυτά τα σπήλαια παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστα. Οι σπηλιές είναι σκαλισμένες σε σχήμα θόλου και πιστεύεται ότι η κατασκευή τους χρονολογείται πριν από την άφιξη του Ισλάμ στο Ιράν (7ος αιώνας), με μεταγενέστερες τροποποιήσεις, κυρίως κατά την περίοδο των Ιλχανιδών, όταν χρησιμοποιήθηκαν ως βοηθητικοί χώροι του αστεροσκοπείου. Αυτή η ομάδα σπηλαίων καταχωρήθηκε στον Εθνικό Κατάλογο Μνημείων του Ιράν το 2003.