Το λιμάνι του Σαραφχανέ και τα αξιοθέατά του

Η λίμνη Ουρούμιε, που στις παλιές πηγές αναφέρεται και ως «Τσιτσεστ», θεωρείται η μεγαλύτερη εσωτερική λίμνη του Ιράν. Σταδιακά, από τις αρχές του 20ού αιώνα, άρχισε να στεγνώνει, μέχρι το 2022, όταν πάνω από το 90% της επιφάνειάς της είχε στεγνώσει. Ο κύριος λόγος για την τόσο γρήγορη καταστροφή της λίμνης Ουρούμιε αποδίδεται στην ανεξέλεγκτη κατασκευή φραγμάτων, στις οδικές εργασίες πάνω στη λίμνη και στην υπερβολική χρήση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτινων πόρων της περιοχής. Τα τελευταία χρόνια έχουν ξεκινήσει προγράμματα για την αναζωογόνηση της λίμνης, τα οποία έχουν φέρει κάποια επιτυχία, αλλά δεν έχουν καταφέρει ακόμη να επαναφέρουν την όμορφη λίμνη στην παλιά της κατάσταση, όταν ήταν πολύ ζωντανή και ακόμα υπήρχε και επιβατική και εμπορική ναυσιπλοΐα.

Ναυσιπλοΐα στη λίμνη Ουρούμιε
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, η ναυσιπλοΐα στη λίμνη Ουρούμιε χρονολογείται πριν από την εισβολή των Μογγόλων (1219 μ.Χ.), αν και πιο ακριβείς αναφορές υπάρχουν από τον 19ο αιώνα. Σε κάποια περίοδο της ιστορίας, τα δικαιώματα ναυσιπλοΐας στη λίμνη ήταν αποκλειστικά σε κάποιους ισχυρούς και κυβερνητικούς ηγέτες, αλλά το 1924, μετά από ψήφιση του κοινοβουλίου, μεταβιβάστηκαν στο κράτος. Η ναυσιπλοΐα στη λίμνη άνθιζε μέχρι και πριν από περίπου τρεις δεκαετίες, και πολλά λιμάνια, όπως το λιμάνι Σαραφχανέ, ήταν σημαντικά κέντρα. Σήμερα, λόγω της πτώσης της στάθμης του νερού, όχι μόνο η ναυσιπλοΐα είναι αδύνατη, αλλά και τα λιμάνια και οι αγκυροβόλια έχουν αδρανοποιηθεί, όμως εξακολουθούν να έχουν μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον, με το λιμάνι Σαραφχανέ να υποδέχεται πολλούς επισκέπτες όλο το χρόνο.

Το λιμάνι Σαραφχανέ στο παρελθόν και σήμερα
Το λιμάνι Σαραφχανέ, που είναι μια από τις πόλεις του νομού Σιμπαστέρ στην επαρχία Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν, θεωρείται το μεγαλύτερο παραθαλάσσιο λιμάνι της λίμνης Ουρούμιε. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά της λίμνης, σε απόσταση 20 και 90 χιλιομέτρων από τις πόλεις Σιμπαστέρ και Τεμπρίζ αντίστοιχα. Η οροσειρά Μίσου βρίσκεται στα βορειοανατολικά του λιμανιού. Οι γεωγραφικές συνθήκες της περιοχής προσδίδουν στο κλίμα της μέτρια χαρακτηριστικά. Σήμερα, που η ναυσιπλοΐα έχει παύσει, οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, καλλιεργώντας σιτηρά, όσπρια και φρούτα όπως αμύγδαλα, βερίκοκα, κεράσια, αχλάδια, δαμάσκηνα και μήλα. Επίσης, δραστηριοποιούνται στην κτηνοτροφία. Η σιδηροδρομική γραμμή Τεμπρίζ-Τζολφά, που παίζει σημαντικό ρόλο στη μεταφορά αγαθών και επιβατών, περνάει από την πόλη. Αυτό το γεγονός ενίσχυε την ιστορική σημασία του λιμανιού Σαραφχανέ, καθώς υπήρχαν εκτεταμένες εγκαταστάσεις για αποθήκευση αγαθών και φιλοξενία επισκεπτών. Αν και η λίμνη σήμερα έχει υποστεί έντονη ξήρανση, οι εγκαταστάσεις και τα κτίρια του παλιού λιμανιού εξακολουθούν να προσελκύουν πολλούς τουρίστες. Ιδιαίτερα τις βροχερές ημέρες, όταν η στάθμη του νερού ανεβαίνει και φτάνει στο λιμάνι, οι επισκέπτες έρχονται για να απολαύσουν τη φύση και το τοπίο. Κάποιοι πιστεύουν ότι το νερό και ο λασπότοπος σε αυτή την περιοχή της λίμνης έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, καθιστώντας το λιμάνι Σαραφχανέ έναν από τους καλύτερους τόπους για λασποθεραπεία και ιαματικά λουτρά.

Η προβλήτα Ταλ και τα αξιοθέατα του λιμανιού Σαραφχανέ
Παρά τη μείωση του νερού, η προβλήτα Ταλ θεωρείται ένα από τα ιστορικά μνημεία του λιμανιού Σαραφχανέ. Η προβλήτα χτίστηκε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα και χρησιμοποιούνταν για τη συντήρηση και επισκευή των πλοίων της λίμνης. Η κατασκευή της αποτελείται από 24 πέτρινους πασσάλους με διάμετρο 40 εκατοστά και ύψος 13 μέτρα. Η προβλήτα έχει μήκος 20 μέτρα και πλάτος 12 μέτρα. Κοντά στην προβλήτα υπάρχουν μερικά παλιά πλοία και διάφορες λιμενικές εγκαταστάσεις που αξίζει να επισκεφτεί κανείς. Επίσης, τα ερείπια διοικητικών κτιρίων και αποθηκών βρίσκονται κοντά στην προβλήτα. Η προβλήτα Ταλ καταγράφηκε στον Εθνικό Κατάλογο Μνημείων του Ιράν το 2008.