Το σπίτι Νικντελ, η κατοικία του γνωστού εμπόρου από το Ταμπρίζ.

Το Ταμπρίζ είναι μια ιστορική πόλη που από τα αρχαία χρόνια τραβούσε την προσοχή λόγω της γειτνίασής του με τον Δρόμο του Μεταξιού.

Ο Δρόμος του Μεταξιού για αρκετούς αιώνες θεωρούνταν ο μεγαλύτερος εμπορικός και επικοινωνιακός άξονας που συνέδεε την Ανατολική Ασία με την Αφρική και την Ευρώπη.

Παρά αυτό το ιστορικό υπόβαθρο, φυσικές καταστροφές —ιδιαίτερα ο σεισμός που έπληξε την πόλη στα τέλη του 19ου αιώνα— κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των ιστορικών μνημείων των παλαιότερων αιώνων.

Σήμερα, ανάμεσα στα ιστορικά αξιοθέατα του Ταμπρίζ, πολλά κτίσματα έχουν απομείνει από την εποχή των Κατζάρων (19ος αιώνας), όπως φαίνεται στη συνοικία Μακσούντιγε, μια από τις παλαιές συνοικίες της πόλης. Εκεί, αρκετά ιστορικά σπίτια βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο, προσφέροντας μια μοναδική ευκαιρία στους τουρίστες να επισκεφτούν ένα σύνολο ιστορικών μνημείων.

Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το σπίτι Νικντελ ως ένα από τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά σπίτια της ιστορικής αυτής περιοχής. Η μοναδική αρχιτεκτονική του προσφέρει στους λάτρεις της φωτογραφίας πληθώρα θεμάτων για λήψεις!

Ιστορικό του σπιτιού Νικντελ

Ο Σαγιέντ Εμπραχίμ Νικντελ ήταν ένας από τους γνωστότερους εμπόρους του Ταμπρίζ τον 19ο αιώνα. Αυτός έκτισε το σπίτι και έζησε εκεί μέχρι τον θάνατό του.

Το σπίτι Νικντελ αποκαταστάθηκε το 2012 (1391 στο ιρανικό ημερολόγιο) και άνοιξε για επισκέπτες και τουρίστες.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι η εσωτερική αρχιτεκτονική του σπιτιού μοιάζει με εκείνη της εποχής της δυναστείας Ζαντ (τέλη 18ου αιώνα). Κατά την άποψη αυτών των ειδικών, ο εσωτερικός χώρος χτίστηκε στην εποχή των Ζαντ και το εξωτερικό μέρος στην περίοδο των Κατζάρων.

Ο Σατάρχαν στο σπίτι Νικντελ

Ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Σατάρχαν, ο ηγέτης του αγώνα του λαού του Ταμπρίζ κατά τη διάρκεια της Συνταγματικής Επανάστασης, όταν ήταν νέος εργαζόταν στο σπίτι Νικντελ ως υπεύθυνος φροντίδας των αλόγων.

Αργότερα, παντρεύτηκε την κόρη του ιδιοκτήτη του σπιτιού, ο οποίος ονομαζόταν Σαλαρ Γολί Χαν, και ως γαμπρός της οικογένειας απέκτησε σημαντικό κύρος.

Χαρακτηριστικά και αρχιτεκτονική του σπιτιού Νικντελ

Ανάμεσα στα ιστορικά σπίτια του Ταμπρίζ, το σπίτι Νικντελ ξεχωρίζει για τον καθρέφτη-διάκοσμό του.

Στον εσωτερικό του χώρο έχει συγκεντρωθεί μια συλλογή από παλιά αντικείμενα και πανέμορφες ζωγραφιές κοσμούν το εσωτερικό. Ο Νικντελ εισήγαγε οικιακές συσκευές από την Ιαπωνία στο Ιράν — οι κυριότερες εμπορικές του δραστηριότητες περιλάμβαναν κάμερες και ραπτομηχανές, που ήταν τα κύρια προϊόντα που εμπορευόταν όσο ζούσε.

Έτσι, σε διάφορα σημεία του σπιτιού μπορεί κανείς να δει τέτοιες συσκευές. Η παρουσία παλαιών φωτογραφικών μηχανών και εξοπλισμού εμφάνισης φωτογραφιών προσφέρει ένα μοναδικό περιβάλλον για όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της φωτογραφικής τέχνης.

Η είσοδος στο σπίτι γίνεται από δύο πόρτες: η κύρια που ανοίγει από το σοκάκι στην κεντρική αυλή και μια άλλη που συνδέει την πίσω αυλή με τον πεζόδρομο της Μακσούντιγε.

Όπως στα περισσότερα παραδοσιακά ιρανικά σπίτια, και αυτό το σπίτι έχει δύο τμήματα: το εξωτερικό (μπιρούνι) και το εσωτερικό (ανταρούνι).

Το εσωτερικό χρησιμοποιούνταν από την οικογένεια του ιδιοκτήτη για κατοικία, ενώ το εξωτερικό προοριζόταν για τη φιλοξενία επισκεπτών.

Αν μπείτε από την κύρια είσοδο (από το σοκάκι), θα φτάσετε στην αυλή του εξωτερικού τμήματος, όπου όμορφα παρτέρια με λουλούδια και μια κεντρική δεξαμενή (πισίνα) διακοσμούν τον χώρο.

Στην αυλή βρίσκεται επίσης το άγαλμα του Εμπραχίμ Νικντελ.

Από εξωτερική άποψη, το σπίτι μοιάζει με το σπίτι Μπεχνάμ, που βρίσκεται κοντά του.

Το κτίσμα έχει δύο ορόφους, και από έξω εντυπωσιάζει με πολύχρωμα παράθυρα και διαδοχικά τόξα, που στηρίζονται σε ψηλές κολόνες με εντυπωσιακά γύψινα διακοσμητικά.

Στη γωνία της αυλής υπάρχουν σκαλοπάτια που οδηγούν στο υπόγειο. Το υπόγειο, με τις καμάρες και τους τοίχους από τούβλα, τραβά την προσοχή κάθε επισκέπτη.

Μια δεξαμενή νερού στο κέντρο του υπόγειου χώρου διατηρούσε τη θερμοκρασία ευχάριστη το καλοκαίρι και παρείχε έναν δροσερό χώρο διαμονής για την οικογένεια κατά τις ζεστές μέρες.

Στο εσωτερικό του σπιτιού υπάρχει μια μεγάλη επιμήκης αίθουσα, γνωστή ως Σαχν-Νεσίν (η θέση του βασιλιά).

Στην ανατολική πλευρά της αίθουσας υπάρχουν δύο διάδρομοι που οδηγούν σε δύο δωμάτια. Η χρήση μάρμαρου και τοιχογραφιών κάνει αυτά τα δωμάτια εξαιρετικά όμορφα.

Ένας ανατολικός διάδρομος συνδέει το εξωτερικό τμήμα του σπιτιού με την εσωτερική αυλή, που βρίσκεται στα δυτικά του κτιρίου. Εκεί υπάρχουν μια μικρότερη αίθουσα και αρκετά δωμάτια γύρω από την αυλή, που αποτελούν τα κύρια στοιχεία αυτής της ενότητας.

Η επίσκεψη στο σπίτι κατά τη διάρκεια της ημέρας —ιδιαίτερα όταν το ηλιακό φως περνά μέσα από τα χρωματιστά τζάμια και φωτίζει το εσωτερικό— είναι μια πολύ ευχάριστη εμπειρία.

Σε διάφορα σημεία του σπιτιού υπάρχουν γύψινα διακοσμητικά σε ισλαμικά (ισλίμι) μοτίβα, που του προσδίδουν μοναδική ομορφιά. Οι καθρέφτες που έχουν τοποθετηθεί σε όλο το σπίτι το κάνουν να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα παραδοσιακά σπίτια του Ταμπρίζ.

Εγγραφή του σπιτιού Νικντελ ως εθνικό μνημείο

Το σπίτι Νικντελ καταχωρήθηκε στη λίστα των Εθνικών Μνημείων του Ιράν το 2003 (1382 στο ιρανικό ημερολόγιο).