Σε κοινωνίες και πόλεις του Ισλάμ, το τζαμί θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς χώρους, καθώς πέρα από τη διοργάνωση θρησκευτικών τελετών και λειτουργιών, εξυπηρετεί επίσης κοινωνικές εκδηλώσεις. Για αυτόν τον λόγο, συνήθως τα καλύτερα και πιο πολυσύχναστα σημεία κάθε πόλης αφιερώνονται στην κατασκευή τζαμιών, όπου εφαρμόζεται η μέγιστη τέχνη και δεξιοτεχνία στην αρχιτεκτονική τους. Στην Τάμπριζ, που θεωρείται μία από τις σημαντικότερες πόλεις του Ιράν, υπάρχουν πολλά τζαμιά, το καθένα με σημαντική ιστορική, κοινωνική, πολιτιστική και αισθητική αξία. Το Τζαμί Κεμπούτ της Τάμπριζ, με την μοναδική και εξαιρετική ομορφιά του, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά τζαμιά της πόλης. Το τζαμί βρίσκεται σήμερα σε μια κεντρική περιοχή της πόλης και φιλοξενεί κάθε χρόνο πλήθος τουριστών.
Λόγω της ιστορικής του σημασίας, το Τζαμί Κεμπούτ είναι ένα από τα πρώτα μνημεία που καταγράφηκαν στον εθνικό κατάλογο μνημείων του Ιράν. Το τζαμί είναι επίσης γνωστό στους ντόπιους ως «Τζαμί Τζαχάνσαχ».
Ιστορία και χαρακτηριστικά του Τζαμιού Κεμπούτ
Το Τζαμί Κεμπούτ αποτελεί ένα αριστούργημα της περσικής αρχιτεκτονικής της περιόδου των Καρακουγιουνλού (15ος αιώνας μ.Χ.) και είναι ένα από τα μεγαλύτερα κτίρια από τούβλο που κατασκευάστηκαν από ισλαμικούς αρχιτέκτονες εκείνη την εποχή. Η μεγαλοπρέπεια αυτού του κτιρίου το έχει κάνει να ονομάζεται «Εμιράτο» σε ορισμένα ιστορικά βιβλία και να φέρει το όνομα «Εμιράτο Μοζαφεριέ». Τα ταξιδιωτικά ημερολόγια Ευρωπαίων που επισκέφθηκαν την Τάμπριζ περιγράφουν συχνά τα όμορφα πλακάκια και την πολύ ψηλή είσοδο αυτού του ιστορικού τζαμιού.
Ο Αμπού αλ-Μουζαφάρ Τζαχάνσαχ, γνωστός και ως Καραγιούσουφ, ήταν ο κυβερνήτης των Καρακουγιουνλού και ο ιδρυτής αυτού του τζαμιού. Η κατασκευή του πραγματοποιήθηκε υπό την επίβλεψη της συζύγου του, Μπέγκουμ Χατούν, ή της κόρης του, Σαλέχα. Σύμφωνα με ορισμένα ιστορικά κείμενα, η κατασκευή διήρκεσε 30 χρόνια.
Το τζαμί καταστράφηκε από έναν ισχυρό σεισμό το 1779 και αργότερα ανακαινίστηκε. Μια ακόμη αποκατάσταση έγινε το 1966. Από τότε έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές μικρές και μεγάλες εργασίες συντήρησης.
Αρχιτεκτονική του Τζαμιού Κεμπούτ
Η χρήση του λαζουρίτη χρώματος στα πλακάκια είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο που χάρισε στο τζαμί παγκόσμια φήμη. Λόγω της αφθονίας αυτού του χρώματος, το Τζαμί Κεμπούτ ονομάζεται επίσης «Το Τυρκουάζ του Ισλάμ».
Το τζαμί αποτελεί παράδειγμα του αρχιτεκτονικού στυλ των Αζέρων. Ένα βασικό χαρακτηριστικό αυτού του στυλ είναι η κατασκευή του «λαιμού» (χώρος μεταξύ του θόλου και του κυρίως τμήματος του θόλου), η δημιουργία ανώμαλων επιφανειών και η χρήση πολύχρωμων πλακιδίων.
Λόγω πολλών προσαρτημάτων όπως η χανούκα, η αυλή, ο χώρος λατρείας, η βιβλιοθήκη, ο χώρος ανάγνωσης και η λουτρόσπηλια, η επιφάνεια του τζαμιού είναι μεγάλη. Στην οροφή υπάρχει ένα μοναδικό έργο διακόσμησης με χρυσό και λαζουρίτη, χαρακτηριστικό των εσωτερικών διακοσμήσεων των ισλαμικών κτιρίων. Το τζαμί έχει μια μικρή αίθουσα προσευχής, όπου υπάρχει ένας υπόγειος χώρος με δύο τάφους, που κατά τους ιστορικούς ανήκουν στον Τζαχάνσαχ και τη σύζυγό του.
Στην κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν σπάνιες πέτρες. Η αυλή του τζαμιού είναι τετράγωνη και τα τούβλα έχουν συνδεθεί με γύψινα κορδόνια. Στο κέντρο της αυλής υπάρχει μια κρήνη, ενώ γύρω της υπάρχουν στεγασμένοι χώροι που χρησίμευαν τόσο ως καταφύγιο για τους φτωχούς όσο και ως χώροι ανάπαυσης για τον κόσμο.
Όταν στέκεσαι στην αυλή, προς την κατεύθυνση της προσευχής (νότια), φαίνεται ένας τετράγωνος, περιτοιχισμένος χώρος ύψους 12 μέτρων. Πάνω από αυτό το τμήμα υπήρχε ένας θόλος που έχει πλέον καταρρεύσει. Αυτός ο θόλος είχε μεγάλο βάρος, το οποίο κατανέμονταν σε πολλούς πυλώνες. Η κατανομή αυτή απαιτούσε ακριβείς και λεπτομερείς υπολογισμούς, που έγιναν με εξαιρετική δεξιοτεχνία από τους αρχιτέκτονες της εποχής. Πιθανόν πολλοί αρχιτέκτονες και μαθηματικοί συνεργάστηκαν στην κατασκευή. Η παρουσία τόσο πολλών ειδικών δείχνει πως η Τάμπριζ ήταν κέντρο επιστημόνων και εκπαίδευσης σε επιστήμες όπως η γεωμετρία, η άλγεβρα και η αρχιτεκτονική.
Στην καμάρα του τζαμιού, υπάρχουν όμορφα πλακάκια και γλυπτά με φυτικά μοτίβα, σε αποχρώσεις τυρκουάζ, λαζουρίτη, λευκού και χρυσού, που συγκινούν κάθε επισκέπτη.
Εθνική Καταγραφή του Τζαμιού Κεμπούτ
Η καταγραφή αυτού του τζαμιού στον εθνικό κατάλογο μνημείων του Ιράν χρονολογείται στις αρχές της δεκαετίας του 1930, καθιστώντας το ένα από τα πρώτα μνημεία που καταγράφηκαν στη χώρα.
_crop_5_1_6.jpg)