Φασά, μια πολυπληθής και ιστορική πόλη της επαρχίας Φαρς.

Φάσα, μία από τις πόλεις της επαρχίας Φαρς, έχει ιστορία που χρονολογείται προτού την εποχή της Κοινής Χρονολογίας. Στα επιγραφές και τις λιθανάγλυφες του Περσέπολη, αναφέρεται ως «Πεσχίγια» ή «Πεσί», ενώ η λέξη «Πεσχίγια» αντιστοιχεί στην ελαμική λέξη «Πασά». Με την είσοδο του Ισλάμ στο Ιράν, και λόγω του ότι το γράμμα «Π» δεν υπήρχε στα αραβικά, το όνομα της περιοχής άλλαξε σε «Φάσα». Οι γλωσσολόγοι θεωρούν ότι το όνομα αυτό σημαίνει «κατοικία» και «καταφύγιο».

Γεωγραφία της Φάσα

Η θέση της Φάσα στον διαμετακομιστικό άξονα μεταξύ Σιράζ, Μπαντάρ-Αμπάς και Κερμάν, με σημαντικές πόλεις του νότου του Ιράν, της προσδίδει μεγάλη σημασία. Περίπου το 40% της έκτασης του δήμου Φάσα είναι πεδιάδα, ενώ το υπόλοιπο είναι ορεινό. Το ύψος της πόλης από την επιφάνεια της θάλασσας είναι 1.150 μέτρα, και το υψηλότερο σημείο της είναι η κορυφή του Χαρμάν-Κουχ με ύψος 3.220 μέτρα. Ο πληθυσμός της Φάσα υπερβαίνει τους 200.000 κατοίκους και είναι μία από τις πολυπληθέστερες περιοχές της επαρχίας Φαρς. Ο καιρός της Φάσα είναι ημι-ξηρός και κοντά στην μέση θερμοκρασία. Το καλοκαίρι, η θερμοκρασία μπορεί να ξεπεράσει τους 40 βαθμούς Κελσίου, ενώ τον χειμώνα πέφτει στους 8 βαθμούς Κελσίου. Η μέση ετήσια βροχόπτωση της Φάσα είναι 320 χιλιοστά.

Ιστορία της Φάσα

Η ιστορία της πόλης Φάσα σε ορισμένες πηγές αναφέρεται στην μυθολογική περίοδο των Πρωτο-Δαχτιδών. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι η πόλη υπήρχε κατά την εποχή των Αχαιμενιδών (550-330 π.Χ.). Στη Φάσα υπάρχουν και υπολείμματα κτηρίων από την Σασανιδική περίοδο (224-651 μ.Χ.), που αποδεικνύουν την ακμάζουσα ιστορία αυτής της πόλης για αιώνες. Μετά την είσοδο του Ισλάμ, η Φάσα καταλήφθηκε από τους μουσουλμάνους σε μία σφοδρή μάχη. Στον πρώτο αιώνα του Ισλαμικού ημερολογίου (7ος-8ος αιώνας μ.Χ.), η Φάσα ήταν κέντρο νομισματοκοπίας. Σύμφωνα με τα κείμενα που έχουν διασωθεί από ταξιδιώτες της μεταϊσλαμικής περιόδου, η Φάσα ήταν μία ήσυχη και πλούσια πόλη. Παρ' όλα αυτά, η πόλη επανειλημμένα υπέστη επιθέσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και υπέστη καταστροφές. Η σύγχρονη Φάσα πιθανότατα αναπτύχθηκε κατά την περίοδο των Σαφαβιδών (1501-1736 μ.Χ.) και γνώρισε σημαντική ανάπτυξη κατά την περίοδο της Αφσαρίγια.

Αξιοθέατα της Φάσα

Κάστρο Ζαχάκ Αυτό το ιστορικό μνημείο, που είναι επίσης γνωστό ως «Τεπέ Ζαχάκ», βρίσκεται 3 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Φάσα, στο χωριό Κιρ Αμπάντ. Το 1931, καταγράφηκε ως εθνικό μνημείο του Ιράν. Για να αυξηθεί η ασφάλεια του κάστρου, γύρω του είχε κατασκευαστεί ένα μεγάλο τάφρο, από τον οποίο διασώζονται ακόμα τα απομεινάρια. Η Τεπέ Ζαχάκ έχει ύψος περίπου 25 μέτρα και γύρω από αυτήν, εντοπίζονται μεγάλοι όγκοι κεραμικών και τούβλων.

Ιμάμ Ζαντά Σαχζάντε Κασίμ Αυτός ο ιερός τόπος είναι το σημείο ταφής του Κασίμ, απόγονο του Ακίλ, του αδελφού του Αλί μπεν Αμπί Τάλιμπ, και είναι κεντρικό πολιτισμικό σημείο για την περιοχή.

Περιοχή προστατευόμενου Μεσόδασους Αυτή η περιοχή βρίσκεται στην βόρεια πλαγιά του όρους Μεσόδασους, 50 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Φάσα, και κατά μήκος του κύριου δρόμου Σιράζ-Κερμάν. Τα πυκνά δάση αυτής της περιοχής είναι εντυπωσιακά, και οι επισκέπτες απολαμβάνουν την φυσική ομορφιά της. Μέρη της περιοχής χρησιμοποιούνται ως χώροι αναψυχής.

Χαρμάν-Κουχ Αυτό το βουνό, που βρίσκεται βόρεια της Φάσα, φιλοξενεί κάθε χρόνο πλήθος φυσιολατρών και ορειβατών λόγω των όμορφων πηγών του. Στην πλαγιά του βουνού, υπάρχει μια σπηλιά και ένας χώρος αναψυχής με το όνομα «Ατσέκντε», όπου βρίσκεται μια πηγή και μια τεχνητή λίμνη.

Μουσείο Πολιτισμού Φάσα Αυτό το μουσείο φιλοξενεί πάνω από 7.000 πολύτιμα αντικείμενα, πολλά από τα οποία είναι δωρεές των κατοίκων. Το μουσείο έχει 8 γκαλερί για την προβολή αντικειμένων που αφορούν την τεχνολογία, την αρχαιολογία, τη συγγραφή και τα ιστορικά πρόσωπα της Φάσα, την ανθρωπολογία, τους λίθους και τα απολιθώματα, τους κήπους και την πινακοθήκη. Το Μουσείο Πολιτισμού Φάσα βρίσκεται σε ένα ιστορικό σχολείο και φιλοξενεί επισκέπτες σε χώρο 4.000 τετραγωνικών μέτρων.