Το Μουσείο Λογοτεχνίας και Μυστικισμού του Αχάρ, μια έκθεση ορισμένων εκφάνσεων του ιρανικού πολιτισμού

Μουσεία Λογοτεχνίας και Μυστικισμού του Αχάρ: Θησαυροί του Ιρανικού Πολιτισμού

Οι αυθεντικοί πολιτισμοί και κουλτούρες, στη διάρκεια της ιστορίας τους, αφήνουν πίσω τους πολύτιμους θησαυρούς που δεν περιορίζονται μόνο στα ιστορικά μνημεία. Τα πολιτιστικά κεφάλαια των πολιτισμών, πολλές φορές είναι πολυτιμότερα και ωραιότερα ακόμη και από τα αρχιτεκτονικά ή αρχαιολογικά ευρήματα. Ωστόσο, επειδή είναι άυλα και βρίσκονται ενσωματωμένα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, δεν είναι πάντοτε ορατά ή απτά και συχνά παραμελούνται.

Τα τελευταία χρόνια, μουσεία αφιερωμένα στην παρουσίαση τέτοιων πολιτιστικών στοιχείων και στην προβολή αυτών των άυλων θησαυρών έχουν ιδρυθεί σε όλο τον κόσμο. Στο Ιράν, με τη μακραίωνη ιστορία και τον αυθεντικό του πολιτισμό, η ανάγκη για τέτοια μουσεία είναι αισθητή. Ανάμεσα στα μουσεία του Ιράν, το Μουσείο Λογοτεχνίας και Μυστικισμού του Αχάρ είναι ένα από τα εξειδικευμένα μουσεία στον τομέα του πολιτισμού. Με την παρουσίαση εντυπωσιακών και πολύτιμων εκθεμάτων από τον ιρανικό πολιτισμό, όχι μόνο συμβάλλει στη διατήρησή τους, αλλά φέρνει τους επισκέπτες πιο κοντά στον πολιτισμό αυτής της χώρας.

Ιστορία και χαρακτηριστικά του Μουσείου

Το Μουσείο Λογοτεχνίας και Μυστικισμού του Αχάρ ιδρύθηκε το 1995 (1374 στο ιρανικό ημερολόγιο). Διαθέτει τρεις αίθουσες αφιερωμένες στην έκθεση πολιτιστικών θησαυρών του Ιράν. Τα εκθέματα καλύπτουν την περίοδο από τον 13ο έως τον 20ό αιώνα.

Ανάμεσα στα σημαντικότερα αντικείμενα που φιλοξενούνται είναι χειρόγραφα Κορανίων από τις περιόδους των Σαφαβιδών (16ος–18ος αιώνας) και των Κατζάρων (19ος αιώνας), ένα υφασμάτινο κείμενο διακοσμημένο με εδάφια του Κορανίου, μια παλιά πόρτα από μαυσωλείο ιμάμη, χαλάκια προσευχής (σετζάντε), λίθοι προσευχής, πυξίδες προσανατολισμού προς τη Μέκκα, έργα ζωγραφικής της εποχής των Κατζάρων και καλλιγραφημένες ισλαμικές προσευχές.

Πού βρίσκεται το μουσείο;

Το μουσείο βρίσκεται στην πόλη Αχάρ, στο βόρειο τμήμα του μαυσωλείου του Σεΐχη Σαχαμπεντίν Μαχμούντ Αχαρί.

Ο Σεΐχ Σαχαμπεντίν Μαχμούντ Αχαρί, γιος του Αχμάντ Αχαρί, γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1184 (15 Σαμπάν του έτους 580 Ε.Η.). Μετά τη βασική του εκπαίδευση στην πατρίδα του, μετέβη στη Βαγδάτη, όπου απέκτησε ανώτερες γνώσεις στον ισλαμικό κόσμο και επέστρεψε στο Αχάρ για να κηρύξει τη θρησκεία και να καθοδηγήσει το λαό. Το έργο του «Ερωτικόν» (Αeshq-nameh), αποτελεί γραπτή αποτύπωση των μυστικιστικών του πεποιθήσεων. Ο Σαχαμπεντίν Αχαρί πέθανε το 1267 (665 Ε.Η.) και θάφτηκε στην αυλή του μοναστηριού του.

Η Αχάρ είναι η τέταρτη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της επαρχίας του Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν. Χάρη στο ευχάριστο κλίμα της, αποτελεί έναν από τους κύριους τουριστικούς προορισμούς της περιοχής. Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 1.360 μέτρων από τη θάλασσα, και οι ετήσιες βροχοπτώσεις κυμαίνονται μεταξύ 310 και 450 χιλιοστών. Οι πολλοί ποταμοί που διατρέχουν την περιοχή, όπως ο Κιτσίκ-Τσαγί, ο Αχαρ-Τσαγί και ο Ρανγκούλ-Τσαγί, δημιουργούν εντυπωσιακά τοπία.

Εκτός από τη φυσική της ομορφιά, η πόλη διαθέτει και σημαντική ιστορική κληρονομιά, με το μαυσωλείο του Σεΐχη Σαχαμπεντίν να αποτελεί το πιο γνωστό αξιοθέατο.

Το μαυσωλείο του Σεΐχη Σαχαμπεντίν Αχαρί

Το συγκρότημα περιλαμβάνει το μοναστήρι (χανεγκάχ), τζαμί, υψηλό ιβάν (εισοδό), μιναρέ και πολλές αίθουσες. Η ακριβής ημερομηνία κατασκευής δεν είναι γνωστή, αλλά φαίνεται ότι ανεγέρθηκε πριν από τον θάνατο του ίδιου του Σεΐχη. Ορισμένοι μελετητές το τοποθετούν στην εποχή των Σαφαβιδών (16ος αιώνας).

Ο μεγάλος θόλος που στεγάζει το εσωτερικό του μοναστηριού καλύπτει έναν χώρο που λειτουργούσε ως κατοικία, σχολείο και χώρος συγκέντρωσης των Σούφι. Συνήθως, οι πνευματικοί ηγέτες κάθε τάγματος κατοικούσαν εκεί και, μετά θάνατον, θάβονταν στο ίδιο σημείο ώστε ο τάφος τους να γίνει τόπος συνάντησης για τους μαθητές τους.

Ο χώρος αυτός στο μαυσωλείο έχει σχήμα τετραγώνου 11 μέτρων ανά πλευρά, με τοίχους πάχους 1,3 μέτρων. Το τζαμί βρίσκεται ανατολικά του μαυσωλείου και είναι διακοσμημένο με γύψινα και ζωγραφικά στοιχεία. Παρ’ όλα αυτά, ο εσωτερικός χώρος του χανεγκάχ είναι σχετικά απλός, χωρίς πολλές διακοσμήσεις, όπως σε άλλα παρόμοια κτίσματα.

Παλαιότερα, ένα πλίνθινο τείχος περικύκλωνε ολόκληρη την έκταση των 11 εκταρίων του συγκροτήματος. Αν και μεγάλο μέρος του έχει καταστραφεί λόγω της αστικής ανάπτυξης, τα εναπομείναντα τμήματα δείχνουν πως το τείχος είχε ύψος πάνω από έξι μέτρα.