Η περιοχή του Καραδάγ και τα βουνά της αποτελούν έναν πολύτιμο και άγνωστο θησαυρό της κληρονομιάς των προγόνων. Μέσα σε αυτά τα βουνά βρίσκονται το φρούριο Σιρμπίτ (ή Σιρμπουτ) και η επιγραφή του χωριού Σούσα (Σίσε), που θεωρούνται από τα πιο μυστηριώδη αξιοθέατα της περιοχής. Στην περιοχή μπορεί κανείς να δει αρκετούς λίθους σε μορφές ζώων και ανθρώπων, για τους οποίους οι ντόπιοι αφηγούνται λαϊκές ιστορίες.
Το φρούριο Σιρμπίτ και οι τοπικές πεποιθήσεις γι’ αυτό
Το φρούριο Σιρμπίτ βρίσκεται στα βορειοανατολικά της πόλης Αχάρ, κοντά σε ένα ομώνυμο χωριό. Το χωριό Σιρμπίτ απέχει 28 χιλιόμετρα από το Αχάρ. Για να φτάσει κανείς στο Σιρμπίτ, πρέπει να κατευθυνθεί από το Αχάρ προς το Κλιμπέρ και μετά να μπει στο δρόμο του Βεργχάν. Μετά από τα χωριά Κοσάλάρ και Μπαμπατζάν, εμφανίζεται το χωριό Σιρμπίτ δίπλα στον δρόμο.
Στη μέση της διαδρομής από το χωριό προς το φρούριο, υπάρχει ένας μεγάλος λίθος σε σχήμα λιονταριού που τραβά την προσοχή. Οι κάτοικοι πιστεύουν ότι αυτός ο λίθος ήταν είδωλο (μπουτ) και ότι το όνομα του χωριού («Σιρμπίτ», που σημαίνει «είδωλο σε μορφή λιονταριού») προέρχεται από αυτόν. Στα βορειοανατολικά του φρουρίου Σιρμπίτ υπάρχουν τα ερείπια παλαιών τειχών που μαρτυρούν την αρχαιότητά του.
Η τοποθεσία του φρουρίου σε λόφους με πλούσια βλάστηση και στέρεους βράχους προσθέτει στην ομορφιά του. Ένα ακόμη ιστορικό φρούριο βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά και ονομάζεται «Ακκλά». Οι ειδικοί πιστεύουν ότι υπήρχε σχέση μεταξύ των δύο φρουρίων και ότι το Ακκλά λειτουργούσε ως υποστηρικτικό φρούριο του Σιρμπίτ. Σύμφωνα με ορισμένες απόψεις, τον 2ο χιλιετία π.Χ., κατά την εποχή της βασιλείας των Αρσακιδών, το φρούριο Ακκλά είχε ιδιαίτερη σημασία.
Η επιγραφή του χωριού Σίσε
Το χωριό Σίσε βρίσκεται νότια του Σιρμπίτ και είναι γνωστό για την ιστορική επιγραφή του. Η διαδρομή προς την επιγραφή είναι χωμάτινη και σε σημεία πετρώδης. Η επιγραφή βρίσκεται ανατολικά ενός φρουρίου γνωστού ως «Μπουγιούκ». Το φρούριο αυτό ήταν χτισμένο από λαξευμένους λίθους και σήμερα έχουν απομείνει μόνο τμήματα των τειχών του.
Σε αρχαιολογικές ανασκαφές που έγιναν το 1998, βρέθηκε μια επιγραφή χαραγμένη σε βράχο, γραμμένη με σφηνοειδή γραφή και στη γλώσσα των Ουραρτού. Η μετάφραση του εναπομείναντος κειμένου ανάγεται στην εποχή του βασιλιά Αργιστί Β’, τον ένατο βασιλιά των Ουραρτού, που βασίλεψε από το 714 έως το 680 π.Χ. Οι Ουραρτού ήταν βασιλιάδες της Εποχής του Σιδήρου, και το βασίλειό τους κάλυπτε τις περιοχές γύρω από τις λίμνες Ουρμιέ, Βαν, τα βουνά της Αρμενίας και μέρη της σημερινής Τουρκίας. Κυβερνούσαν μεταξύ 860 και 600 π.Χ. και ελέγχαν το εμπόριο στην περιοχή του Καυκάσου και της Κασπίας Θάλασσας. Αυτό τους προσέφερε μεγάλη πλούτο, που φαίνεται και στην επιβλητική αρχιτεκτονική των εναπομεινάντων κτιρίων τους. Αυτά τα μνημεία δείχνουν ότι οι Ουραρτού είχαν ανεπτυγμένο πολιτισμό για την εποχή τους, με επιρροές στην αρχιτεκτονική και τον πολιτισμό των Μήδων και Αχαιμενιδών που αργότερα κυβέρνησαν το Ιράν.
Οι κόκκινες, μπεζ και γκρίζες κεραμικές που βρέθηκαν στην περιοχή και τα λείψανα ενός νεκροταφείου πάνω από το φρούριο μαρτυρούν την μεγάλη ακμή της περιοχής στο παρελθόν. Φαίνεται ότι το σημερινό ερείπιο του φρουρίου ήταν κατοικημένο σε διάφορες ιστορικές περιόδους.
Ένα ακόμα αξιοθέατο της περιοχής είναι δύο πέτρες σε σχήμα πυραμίδας, από τις οποίες η μία μοιάζει με ανθρώπινο πρόσωπο. Οι ντόπιοι τις ονομάζουν «Γκελίντασι» που σημαίνει «πέτρα-άνθρωπος». Σύμφωνα με τους τοπικούς μύθους, η πέτρα αυτή είναι μια νύφη που καταραμένη μετατράπηκε σε πέτρα. Νότια από αυτές τις πέτρες υπάρχουν δύο ανθρώπινες προτομές με μακριά γενειάδα.
Εθνική καταγραφή
Το νεκροταφείο, το φρούριο και η επιγραφή του χωριού Σίσε καταγράφηκαν στον εθνικό κατάλογο των μνημείων του Ιράν το 2001. Το φρούριο Σιρμπίτ καταγράφηκε το 2008. Όλα αυτά τα μνημεία ανήκουν στην 1η χιλιετία π.Χ.
