Το Μαυσωλείο του Imamzadeh Saleh

Ο σχεδιασμός και η ανοικοδόμηση του αρχικού κτιρίου αυτού του μαυσωλείου, που είναι ο τάφος ενός γιου του ιμάμη Musa al-Kazim, του έβδομου Αλάνθαστου Σιίτη Ιμάμη, χρονολογείται από τον πέμπτο αιώνα (έτος Εγίρας / 12ος αιώνα μ.Χ.). Το μαυσωλείο βρίσκεται στην πλατεία Tajrish στη βόρεια περιοχή Shemiran της Τεχεράνης και είχε ανακαινιστεί και κατά την εποχή των Σαφαβίδων και των Κατζάρων ενώ έγιναν και κάποιες προσθήκες στο αρχικό κτίριο.

Το Μαυσωλείο βρίσκεται σε μια έκταση τριών χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, έχει μια αυλή, μερικές βεράντες, ένα τζαμί, έναν τρούλο και μια μικρότερη αυλή που κάποτε ήταν δημόσιο νεκροταφείο. Στον κάτω όροφο του κεντρικού κτιρίου υπάρχει κρύπτη όπου βρίσκεται ο κύριος τάφος. Λέγεται ότι το κεφάλι του Imamzadeh είναι θαμμένο σε αυτόν τον τάφο ενώ το σώμα του είναι θαμμένο σε έναν ομώνυμο τάφο στην πόλη Ardabil.

Ένα από τα πιο διάσημα αρχαία πλατάνια του Ιράν, ηλικίας τουλάχιστον οκτακοσίων ετών, υπήρχε στην αυλή αυτού του Μαυσωλείου μέχρι πριν από λίγα χρόνια. για το οποίο γίνεται συχνά   αναφορά στα απομνημονεύματα ξένων τουριστών.

Το Μαυσωλείο του Imamzadeh Saleh είναι επίσης ο τόπος ταφής ορισμένων διάσημων προσώπων και εξεχουσών προσωπικοτήτων του Ιράν.  Σήμερα, αυτό το μαυσωλείο έχει μόνο ένα νεκροταφείο, το οποίο βρίσκεται στο υπόγειο του κτιρίου και ονομάζεται Masoumiyah Porch. Οι σοροί πέντε αγνώστων στρατιωτών του πολέμου που επέβαλε στο Ιράν το ιρακινό καθεστώς Μπάαθ καθώς και η σορός του Majid Shahriari, ενός δολοφονημένου Ιρανού πυρηνικού επιστήμονα, επίσης, είναι θαμμένες στις αυλές του μαυσωλείου.

Αυτό το Μαυσωλείο φιλοξενεί πολλούς προσκυνητές κάθε μέρα και κάθε χρόνο πραγματοποιείται μια τελετή μνήμης προς τιμή του Imamzadeh Saleh στις 5 Dhul Qadah (τον 11ο μήνα του ισλαμικού σεληνιακού ημερολογίου) που συμπίπτει με την ημερομηνία γέννησής του. Λέγεται ότι στο μακρινό παρελθόν που η διαδρομή για το Tajrish ήταν δύσκολη στη διάρκεια του χειμώνα   λόγω χιονοπτώσεων, οι προσκυνητές σε αυτό το μαυσωλείο έφερναν μαζί τους αλάτι και το έριχναν στο μονοπάτι που ακολουθούσαν για να ανοίξει ο δρόμος για άλλους προσκυνητές και από τότε το αλάτι - όπως το ψωμί, το τυρί, τα πράσινα λαχανικά και οι χουρμάδες – συνηθίζεται να μοιράζεται από τους προσκυνητές του μαυσωλείου ως μέρος των όρκων τους.